Boğaziçinin akıntılı sahillerini, bilhassa Arnavutköyündeki Akıntıburnunu akıntıya karşı aşaçak olan yelkenli gemiler, büyük ve küçük kayıklar, akıntı yedekçilerinin yardımı olmadan ilerliyemezler. Gemiler, yedekçilik için karaya gemici çıkarırlar; bir veya birkaç çifte kayıklar ise Arnavutköy halkından akıntı yedekçileri tarafından bir miktar bahşiş - ücret karşılığı çekilirler. Bir küçük geminin veya bir kayığın akıntı yedekçileri tarafından çekilişi görülmiye değer manzaralardandır. Rüşen Eşref Ünaydın, Boğaziçi adındaki bir yazı silsilesinde şu güzel resmi çiziyor: “(Akıntı) Arnavutköyü burnuna öfkeyle varırdı. Rıhtım kenarlarında, görünmez birer ağır çuval taşır gibi eğilmiş yedekçi omuzlarına bin eziyet çektirerek, yukarı aşacak gemileri geri geri iter gibi yavaşlatarak o azgınlıkla tekrar Anadolu yakasına atılırdı...” Geçen asır başının seçkin ulemasından olup zarâfeti ile meşhur Kethüdazade Arif Efendinin naklettiği fıkralardandır: Koca Ragıp Paşa, Boğaziçinde yalıda otururken, bir akşam külhanî şair Haşmetin kayık ile yalıya geldiğini görür; hemen emreder, gayet güzel bir oğlanı yalınayak pırpırı kıyafet bir yedekçi kıyafetine koyarlar, eline de bir yedek ipi verip: “Haşmet Efendi gelirken kayığına ipi sen at, kayığını çek, eğer sana: — A çocuk niçin yedekçilik ediyorsun...

Boğaziçinin akıntılı sahillerini, bilhassa Arnavutköyündeki Akıntıburnunu akıntıya karşı aşaçak olan yelkenli gemiler, büyük ve küçük kayıklar, akıntı yedekçilerinin yardımı olmadan ilerliyemezler. Gemiler, yedekçilik için karaya gemici çıkarırlar; bir veya birkaç çifte kayıklar ise Arnavutköy halkından akıntı yedekçileri tarafından bir miktar bahşiş - ücret karşılığı çekilirler. Bir küçük geminin veya bir kayığın akıntı yedekçileri tarafından çekilişi görülmiye değer manzaralardandır. Rüşen Eşref Ünaydın, Boğaziçi adındaki bir yazı silsilesinde şu güzel resmi çiziyor: “(Akıntı) Arnavutköyü burnuna öfkeyle varırdı. Rıhtım kenarlarında, görünmez birer ağır çuval taşır gibi eğilmiş yedekçi omuzlarına bin eziyet çektirerek, yukarı aşacak gemileri geri geri iter gibi yavaşlatarak o azgınlıkla tekrar Anadolu yakasına atılırdı...” Geçen asır başının seçkin ulemasından olup zarâfeti ile meşhur Kethüdazade Arif Efendinin naklettiği fıkralardandır: Koca Ragıp Paşa, Boğaziçinde yalıda otururken, bir akşam külhanî şair Haşmetin kayık ile yalıya geldiğini görür; hemen emreder, gayet güzel bir oğlanı yalınayak pırpırı kıyafet bir yedekçi kıyafetine koyarlar, eline de bir yedek ipi verip: “Haşmet Efendi gelirken kayığına ipi sen at, kayığını çek, eğer sana: — A çocuk niçin yedekçilik ediyorsun, gel seni yanıma alayım derse: — Efendim, bana babam nasihat verdi, oğlum, it sürü de para kazan, sakın kimseye kul köle olma dedi dersin” diye öğretirler. Tahmin edildiği gibi Haşmet, yedekçilik eden güzel çocuğu görünce dayanamaz, yanına almak üzere teklifte bulunur, fakat çocuğun cevabı üzerine nasıl bir tuzağa düştüğünü anlar.. Her ne kadar: — Bak şu çapkının... diye çıkışır ise de iş işten geçmiş olur... Bu dilber oğlanın aslında akıntı yedekçisi olup Paşanın emri ile tâlim edildiği de rivâyet edilir; fıkraten ikinci şeklinde daha güzeldir. Haşmet oğlanı uşak olarak yanına almak ister, yedekçi: “Ben gelirim ama bin kere babama sorayım!..” der; ve şâirin teklifini yalı bendegânından birine açar, o da Paşaya ulaştırır; Ragıb Paşa da çocuğu yukarıda geçen sözleri tâlim ettirir. Şair ertesi gün: “Babandan izin aldın mı?” diye sorunca Paşanın nüktesi ile mat olur. Bibl. : Kethüdazade Mecmuası. Akıntı burnunda akıntı yedekcisi delikanlı ile şair Haşmet Efendi (Resim: Sabiha Bozcalı)