Ahırkapı civarında, demiryolu kenarında, demiryolunun deniz tarafındadır. Aslı Fatih Sultan Mehmed devri ricalinden Akbıyık Muhiddin Efendi tarafından yaptırılmıştı; efendinin kabri de camiin yanındaki mezarlıktadır. Beş asra yaklaşan bir devir boyunca gördüğü tamirlerle ilk yapısından hiçbir iz kalmamıştır. Hattâ, kırık bir ayak taşı üzerine 814 Hicrî tarihini taşıyan Muhiddin Efendinin kabir taşları da son yıllarda toprak altından çıkarılmıştır. İstanbulun sur içinde kıble istikametinde en önde bulunan mâbed bu Akbıyık cami olduğundan, eskiler arasında “İmamül mesacid” unvanile anılırdı. Kapısı taş döşeli bir avluya açılır, bu avluya da Akbıyık caddesinden demir parmaklıklı bir kapı ile girilir. Dört kârgir duvar üzerine kiremit örtülü bir çatıdan ibarettir. Son cemaat yeri de ahşap bir bölme içindedir; buradan, bir merdivenle kadınlar mahfeline çıkılır. Solda Akbıyık caddesi üzerine dört, mihrab duvarında dört, sağda mezarlığa nazır üç ve son cemaat yerine de üç penceresi olan mâbed gayet aydınlıktır; orijinal bir sanat kıymeti taşımayan ahşap minberi, Hadikatül - Cevamiin kaydına göre Darüssaade ağalarından Mustafa Ağanın vakfıdır. Mihrabın iki kenarında ikisi büyük dördü küçük altı sarı pirinç şamdan, birçok levha ve biri büyük dördü küçük beş demir top kandil ile tezyin edi...

Ahırkapı civarında, demiryolu kenarında, demiryolunun deniz tarafındadır. Aslı Fatih Sultan Mehmed devri ricalinden Akbıyık Muhiddin Efendi tarafından yaptırılmıştı; efendinin kabri de camiin yanındaki mezarlıktadır. Beş asra yaklaşan bir devir boyunca gördüğü tamirlerle ilk yapısından hiçbir iz kalmamıştır. Hattâ, kırık bir ayak taşı üzerine 814 Hicrî tarihini taşıyan Muhiddin Efendinin kabir taşları da son yıllarda toprak altından çıkarılmıştır. İstanbulun sur içinde kıble istikametinde en önde bulunan mâbed bu Akbıyık cami olduğundan, eskiler arasında “İmamül mesacid” unvanile anılırdı. Kapısı taş döşeli bir avluya açılır, bu avluya da Akbıyık caddesinden demir parmaklıklı bir kapı ile girilir. Dört kârgir duvar üzerine kiremit örtülü bir çatıdan ibarettir. Son cemaat yeri de ahşap bir bölme içindedir; buradan, bir merdivenle kadınlar mahfeline çıkılır. Solda Akbıyık caddesi üzerine dört, mihrab duvarında dört, sağda mezarlığa nazır üç ve son cemaat yerine de üç penceresi olan mâbed gayet aydınlıktır; orijinal bir sanat kıymeti taşımayan ahşap minberi, Hadikatül - Cevamiin kaydına göre Darüssaade ağalarından Mustafa Ağanın vakfıdır. Mihrabın iki kenarında ikisi büyük dördü küçük altı sarı pirinç şamdan, birçok levha ve biri büyük dördü küçük beş demir top kandil ile tezyin edilmiştir. Mihrab nakışları zevksiz nakkaş elinden çıkmış, pek çirkindir. Yeşil yağlı boyalı tavanın göbeğindeki nakışları ise pek zariftir. Minâresi tuğla yapıdır, kapısı camiin içindedir. Minârenin dibinde ve camiin önündeki avluda, küçük bir musalla taşının arkasında bir çukur çeşme vardır. Üst basamağına ve kopmuş olan lülesinin yeri hizasına kadar toprak dolmuştur. Tâlik hat ile Hattat Rifat elinden çıkmış beş beyitlik kitabesi şudur: Menbail cûd Muhammed Yazıcı bu ayni Bin iki yüz ve sekizde yapub olmuş nâim Sonra suyu çalınub duhteri Hâce Hanım Buldurub eyledi câri yine olsun daim Harcı sîmü zer ile hem dahi tâmir idüb Eyledi kendini vârestei bendi lâim Abdestle olub reşha nisarı deavât Vakti iftarda zemzem gibi içsün sâim İlmiyâ sû gibi tarihi kalemden akdı “Def’ai sâniyede oldu bu çeşme kaim” (H. 1283) Bibl. : REK ve Saim Turgud, Gezi notu. Akbıyık Camii (Resim: Nezih)