Boğaziçinin Anadolu yakası sırtlarının en namlı köylerindendir; Beykoz iskelesinden beş kilometre kadar içerdedir; adını, Fatih Sultan Mehmedle beraber İstanbul cenginde bulunmuş Akbaba Mehmed Efendiden almıştır, kabri, köyün camii yanındadır, ki bu mâbed, bir hayli sonra, on yedinci asır başında, Birinci Ahmedin haremi hümayun kethüdası Canfedâ Saliha Hatun tarafından yaptırılmıştır; ayni hayır sahibi kadın Akbabada bir de hamam yaptırmıştı; Evliya Çelebiden öğreniliyor ki, daha on yedinci asır ortalarında Akbaba, yüz haneli, cami ve hamamından başka yirmi otuz dükkândan mürekkep bir küçük çarşısı bulunan şirin ve mâmur bir köydü. Bir de meşhur Bektaşi dergâhı vardı ki, yaz ve kış misafiri eksik olmazdı. Akbaba köyü, on yedinci asırdanberi İstanbulun en meşhur mesire yerlerinden biri olarak tanınmıştır; beyaz kirazı ile kestanesinin şöhreti dillere destan olmuştur. Evliya Çelebi anlatır, kiraz ve kestane mevsimlerinde, İstanbulun safa ehli, arabalarla Akbaba Sultana gider, çadırlar kurup iki üç ay kiraz ve kestane faslı olur, “âşıkanı sâdıkan” can sohbetleri ederlerdi. İkinci Mahmud Yeniçeri ocağını kaldırıp bektaşilere karşı da şiddetli bir takibe giriştiği yıllarda Akbaba dergâhı da kapatılmış, babaları ve müridleri de taşrada birer tarafa sürülmüş, bina Nakşibendiye tarikatin...

Boğaziçinin Anadolu yakası sırtlarının en namlı köylerindendir; Beykoz iskelesinden beş kilometre kadar içerdedir; adını, Fatih Sultan Mehmedle beraber İstanbul cenginde bulunmuş Akbaba Mehmed Efendiden almıştır, kabri, köyün camii yanındadır, ki bu mâbed, bir hayli sonra, on yedinci asır başında, Birinci Ahmedin haremi hümayun kethüdası Canfedâ Saliha Hatun tarafından yaptırılmıştır; ayni hayır sahibi kadın Akbabada bir de hamam yaptırmıştı; Evliya Çelebiden öğreniliyor ki, daha on yedinci asır ortalarında Akbaba, yüz haneli, cami ve hamamından başka yirmi otuz dükkândan mürekkep bir küçük çarşısı bulunan şirin ve mâmur bir köydü. Bir de meşhur Bektaşi dergâhı vardı ki, yaz ve kış misafiri eksik olmazdı. Akbaba köyü, on yedinci asırdanberi İstanbulun en meşhur mesire yerlerinden biri olarak tanınmıştır; beyaz kirazı ile kestanesinin şöhreti dillere destan olmuştur. Evliya Çelebi anlatır, kiraz ve kestane mevsimlerinde, İstanbulun safa ehli, arabalarla Akbaba Sultana gider, çadırlar kurup iki üç ay kiraz ve kestane faslı olur, “âşıkanı sâdıkan” can sohbetleri ederlerdi. İkinci Mahmud Yeniçeri ocağını kaldırıp bektaşilere karşı da şiddetli bir takibe giriştiği yıllarda Akbaba dergâhı da kapatılmış, babaları ve müridleri de taşrada birer tarafa sürülmüş, bina Nakşibendiye tarikatine verilmişti; bir nakşî dergâhı olarak âyin günü perşembe idi. 1293 mebus seçimi için tanzim edilmiş bir defterde, Akbaba köyü 39 hane olarak gösterilmiştir; Evliya Çelebinin verdiği rakam mübalâğalı değilse, on yedinci asır ortasına nisbetle bu küçülüşü izah etmek zordur; Bektaşilerin dağıtılması tek sebep olarak görülür. Muharrir Ahmed Midhat Efendinin bu köy civarında bir çiftlik kurması, köyün, tekrar, hem imarına, hem büyümesine, hem de şöhretine yol açmıştır. İstanbulun en nefis sularından Karakulak suyunun kaynağı da Akbaba köyü civarındadır (B. : Karakulak Suyu).