Şair; yakın dostları tarafından büyük kardeşi, İsmail Safa Beyle beraber ve pek yerinde olarak “Şairi mazerzâd” diye anılırdı; aslı Trabzonludur, 1868 de doğdu, babası Mehmed Behçet Efendinin Hicazda vefatı üzerine aile İstanbula döndüğünde iki kardeş Darüşşafakaya kaydolundular ve ilk şiirlerini bu mektebin talebesi iken yazmağa başladılar. Darüşşafakadan diploma aldıktan sonra gümrükler idaresinde bir memuriyete tayin edildi; fakat bir müddet sonra tecennün etti, Üsküdarda Eskivalide akıl hastahanesine konuldu ve şifa bulamıyarak 1901 de bu hastahanede öldü, Karacaahmed mezarlığına gömüldü. Ahmed Vefa Beyin henüz otuş yaşında iken bu hazin ölümü ile tereddütsüz Türk şiiri pek orijinal bir kıymetini kaybetmiştir denilebilir. Küçük kardeşi merhum Ali Kâmi Akyüz (B. : Akyüz , Ali Kâmi); Ahmed Vefanın şiirlerini 1328 de “Eşarı Vefa” adile neşretmiştir; Ali Kâmi, bu esere yazdığı bir mukaddemede şu hazin hâtıraları nakleder: “Şiirler içinde bimarhanede söylenmiş olanlar da vardır. Onu bir cin tesahüp etmişti. “Ote-toi” nâmını verdiği o hayali muazzib, evvelâ dişlerini göstererek: tedricî ve esirî bir teşekkül ile tam sima halini alır, daha sonra uzaklaşıp yaklaşan ve bazan bir mânayı tehdit ile kolunu kaldıran bir vücud şekline girerdi... Son zamanlarda devrei ifakati üç sene kadar ...

Şair; yakın dostları tarafından büyük kardeşi, İsmail Safa Beyle beraber ve pek yerinde olarak “Şairi mazerzâd” diye anılırdı; aslı Trabzonludur, 1868 de doğdu, babası Mehmed Behçet Efendinin Hicazda vefatı üzerine aile İstanbula döndüğünde iki kardeş Darüşşafakaya kaydolundular ve ilk şiirlerini bu mektebin talebesi iken yazmağa başladılar. Darüşşafakadan diploma aldıktan sonra gümrükler idaresinde bir memuriyete tayin edildi; fakat bir müddet sonra tecennün etti, Üsküdarda Eskivalide akıl hastahanesine konuldu ve şifa bulamıyarak 1901 de bu hastahanede öldü, Karacaahmed mezarlığına gömüldü. Ahmed Vefa Beyin henüz otuş yaşında iken bu hazin ölümü ile tereddütsüz Türk şiiri pek orijinal bir kıymetini kaybetmiştir denilebilir. Küçük kardeşi merhum Ali Kâmi Akyüz (B. : Akyüz , Ali Kâmi); Ahmed Vefanın şiirlerini 1328 de “Eşarı Vefa” adile neşretmiştir; Ali Kâmi, bu esere yazdığı bir mukaddemede şu hazin hâtıraları nakleder: “Şiirler içinde bimarhanede söylenmiş olanlar da vardır. Onu bir cin tesahüp etmişti. “Ote-toi” nâmını verdiği o hayali muazzib, evvelâ dişlerini göstererek: tedricî ve esirî bir teşekkül ile tam sima halini alır, daha sonra uzaklaşıp yaklaşan ve bazan bir mânayı tehdit ile kolunu kaldıran bir vücud şekline girerdi... Son zamanlarda devrei ifakati üç sene kadar imtidat ettiği için devamı âfiyeti hakkındaki ümitlerimiz çoğalmağa başlamıştı. Büyük biraderimizin menfaya îzâm olunması (B. : İsmail Safa) onun cümlei asabiyesini öyle sarstı ki, hastalık derhal nüksetti”. Vefanın ölümü, Safanın Sivastaki ölümünün altıncı gününe rastlamıştı. Aşağıdaki beyit, timarhanede yazdığı bir kıtadandır: Makber olsun olmasun bildim hazin bir yerdeyim Fark edenler var mıdır ben hangi âlemlerdeyim... Bibl. : M. K. İnal, Son Asır Türk Şairleri. Ahmed Vefâ Bey (Resim: S. B.)