Büyük âlim ölmez eserlerden “Mevzuatülulum”, “Şakayiki Numaniye” müellifi; (H. 901) 1495 de doğdu. (H. 968) 1560 da İstanbulda öldü. Seyyid Velâyet türbesinin yanındaki mezarlığa gömüldü. Derin bilgisini, güzel bir yazı ile süslemiştii, sülüs, nesih ve tâlikte seçkin bir hattat idi. İlmiye mesleğinde İstanbul kadılığına kadar yükselmiş bu vazifede üç yıl fazilet ve kemal ile hizmet etmiş, (H. 961) 1553 de gözlerinin kör olması üzerine azil ve tekâüt edilmişti. Eski Türk harflerile “Vusleti Lâhût” tâbiri ölümüne tarihtir. Muasırları arasında Hafız Ebulhayr diye anılırdı. Bibl. : Müstakimzâde, Tuhfei hattâtin.