Şair; 1766 (H. 1180) da doğdu; Üsküdarda Eskivâlide medresesinde okudu; gençliğinde bir ara Sadâret mektubî kaleminde kâtiplik etti; reisülküttap Hüsnü Beyin mühürdarlığında bulundu; kırk yaşlarında iken tekaüt oldu. Bir ara yedi yıl kadar Bursaya gidip yerleşti, sonra yine Üsküdardaki evine dönerek otuz beş yıl kadar bir münzevi hayatı sürdü. Evi bir edebî mahfil halinde idi; bir çok gençler bir mektep gibi devam ederler, efendiden feyiz alırlardı. Ahbapları arasında, sohbetinin zenginliği, eşsiz nezaket ve inceliği, cömertliği, kanaati bir örnek olarak gösterilir, söylenirdi. Bütün ömrünce evlenmemişti; en büyük zevki, evine gelen gençlere bildiklerini öğretmekti; tefsir ve hadis ilimlerinde derin bilgi sahibiydi. Türk muharrirleri arasında (,) virgül işaretini ilk kullanan muharrir bu ya Ahmed Rasim Efendidir. Kimsesiz iki kız çocuğunu evlâtlık olarak almış, onlara hem ev işleri, hem okuma, yazma öğretmişti ki, bunlar da Üsküdarda “Fatma Molla Hanım” ve “Hoca Emine Hanım” isimleriyle tanınmışlardı; ki, efendinin, ölümünden sonra, vasiyeti mucibince “Nisâ tâifesine namaz surelerini ve namaza müteallik mesaili tâlim” etmişlerdi. Ahmed Rasim Efendi dikişlerini de kendi diker. değme kadınlar onun gibi iğne vuramazlardı. 1853 (H. 1270) de öldü, İnadiye’de Bandırmalı tekkesi karşısı...

Şair; 1766 (H. 1180) da doğdu; Üsküdarda Eskivâlide medresesinde okudu; gençliğinde bir ara Sadâret mektubî kaleminde kâtiplik etti; reisülküttap Hüsnü Beyin mühürdarlığında bulundu; kırk yaşlarında iken tekaüt oldu. Bir ara yedi yıl kadar Bursaya gidip yerleşti, sonra yine Üsküdardaki evine dönerek otuz beş yıl kadar bir münzevi hayatı sürdü. Evi bir edebî mahfil halinde idi; bir çok gençler bir mektep gibi devam ederler, efendiden feyiz alırlardı. Ahbapları arasında, sohbetinin zenginliği, eşsiz nezaket ve inceliği, cömertliği, kanaati bir örnek olarak gösterilir, söylenirdi. Bütün ömrünce evlenmemişti; en büyük zevki, evine gelen gençlere bildiklerini öğretmekti; tefsir ve hadis ilimlerinde derin bilgi sahibiydi. Türk muharrirleri arasında (,) virgül işaretini ilk kullanan muharrir bu ya Ahmed Rasim Efendidir. Kimsesiz iki kız çocuğunu evlâtlık olarak almış, onlara hem ev işleri, hem okuma, yazma öğretmişti ki, bunlar da Üsküdarda “Fatma Molla Hanım” ve “Hoca Emine Hanım” isimleriyle tanınmışlardı; ki, efendinin, ölümünden sonra, vasiyeti mucibince “Nisâ tâifesine namaz surelerini ve namaza müteallik mesaili tâlim” etmişlerdi. Ahmed Rasim Efendi dikişlerini de kendi diker. değme kadınlar onun gibi iğne vuramazlardı. 1853 (H. 1270) de öldü, İnadiye’de Bandırmalı tekkesi karşısındaki mezarlığa gömüldü. Divanı 1855 de Hacı Halil Efendinin taş tezgâhlı matbaasında basılmıştır. Aşağıdak gazel, bu büyük fikir adamının şairlik kudretinin en güzel örneklerindendir: Şol dem hayale dilberi ra’nâ gelür gider Can mürgi âşiyanına gûya gelür gider Devlet, kişiye olsa da yâr, eylemez karar Kim zıli hümâ, sâyei ankaa gelür gider Ârif cihana vusleti canan içün gelür Herkes bu bezmi âleme amma gelür gider Eyyamı unfüvaniyi etdim hebâ diriğ Bildim anı ki şimdi o hayfâ gelür gider Beytülhezane peyki sabâ tesliyet içün Rasim peyamı yâr hâlâ gelür gider Bibl. : M. K. İnal; Son Asır Türk Şâirleri