Türk tiyatrosunun ilk büyük sanatkârlarından, 1857 de Üsküdarda doğdu; babası Abdülkadir Efendi adında bir hattattır. On iki on üç yaşlarında iken Tophâne askerhi fabrikasına çıraklık ile girerek tornacılık öğrendi, bir müddet İdarei mahsusa fabrikasında ve Sanayi mektebinde çalıştı. O devrin, kabadayılar yatağı olan renkli ve gürültülü Tophane – Galata muhiti, Galatanın meşhur tiyatroları, genç bir tornacıyı türlü heyecan ve macerâ peşinde koşturacak kadar kuvvetliydi; ilk tiyatro hevesleri bu suretle beslenen Ahmed Fehim, Türk sahnesinde özlü bir sanat hamlesi yapmak gerektiğini pek genç yaşında duymuş, ve sahneye henüz on dokuz yaşlarında iken Güllü Agobun Gedikpaşa tiyatrosunda “İki Sağırlar” adındaki tercüme bir komedide Bonifas rolünde çıkmıştı. O sırada Bursa valisi bulunan Ahmed Vefik Paşanın aktörlerinden Fasulyaciyan, Ahmed Fehimi fevkalâde beğenerek Bursaya götürdü (B.: Ahmed Vefik Paşa) ; orada, Paşanın himayesinde Molyer temsillerine başladı; o âna kadar, Türk sahnesinde onun kadar kuvvetli ve sempatik bir komedyen görülmemişti; pürüzsüz talâffuzuna, kuvvetli mimikleri ve taklid edilemez jestleri inzimam ederek kendisine parlak bir istikbal vâdetmişti. Ahmed Vefik Paşanın Bursa valiliğinden azli üzerine İstanbula döndü. Derme çatma trupların başında, sahnenin bütün y...

Türk tiyatrosunun ilk büyük sanatkârlarından, 1857 de Üsküdarda doğdu; babası Abdülkadir Efendi adında bir hattattır. On iki on üç yaşlarında iken Tophâne askerhi fabrikasına çıraklık ile girerek tornacılık öğrendi, bir müddet İdarei mahsusa fabrikasında ve Sanayi mektebinde çalıştı. O devrin, kabadayılar yatağı olan renkli ve gürültülü Tophane – Galata muhiti, Galatanın meşhur tiyatroları, genç bir tornacıyı türlü heyecan ve macerâ peşinde koşturacak kadar kuvvetliydi; ilk tiyatro hevesleri bu suretle beslenen Ahmed Fehim, Türk sahnesinde özlü bir sanat hamlesi yapmak gerektiğini pek genç yaşında duymuş, ve sahneye henüz on dokuz yaşlarında iken Güllü Agobun Gedikpaşa tiyatrosunda “İki Sağırlar” adındaki tercüme bir komedide Bonifas rolünde çıkmıştı. O sırada Bursa valisi bulunan Ahmed Vefik Paşanın aktörlerinden Fasulyaciyan, Ahmed Fehimi fevkalâde beğenerek Bursaya götürdü (B.: Ahmed Vefik Paşa) ; orada, Paşanın himayesinde Molyer temsillerine başladı; o âna kadar, Türk sahnesinde onun kadar kuvvetli ve sempatik bir komedyen görülmemişti; pürüzsüz talâffuzuna, kuvvetli mimikleri ve taklid edilemez jestleri inzimam ederek kendisine parlak bir istikbal vâdetmişti. Ahmed Vefik Paşanın Bursa valiliğinden azli üzerine İstanbula döndü. Derme çatma trupların başında, sahnenin bütün yükünü omuzlarına alarak uzak ve yakın turnelere çıktı. Edirne, Trabzon, Çanakkale ve Ankaraya gitti. İstanbulda, Meşrutiyetin ilânına kadar (Mnagyan) Manakyan ve Holâs ile beraber çalıştı, kendi başına, arasıra dağıtmak zorunda kaldığı kumpanyalar kurdu. Türk sahnesinde, ilk defa olarak vodvil çığırını açtı “Düran – Düran”, “Madam Mongoden” ve “Fö Tupinel” artisti, muvaffakıyetin şahikasına çıkardı. 1908 Meşrutiyetinin ikinci günü, çılgın bir sevinç içinde çırpınan İstanbullulara Şemseddin Saminin “Besa”sını, ve Namık Kemalin “Vatan”ını oynadı. Bir ara Raşid Rıza ile beraber çalıştı; bugünkü sahne şöhretlerinin yalnız lâfzen üstadı değil, has mânada hocası oldu; Parisin namlı tiyatro direktörlerinden André Antoine, yeni kurulan Darülbedayiin başına gitirilirken, Ahmed Fehim de komedi muallimi tayin edildi. Ahmed Fehim, yarım asırlık parlak bir sahne hayatından sonra 1930 da 73 yaşında öldü. Oğlu Ahed Münif Fehim, İstanbul matbuatının namlı bir illüstratörüdür, ailenin sanat mayası, dedeyi hattat, oğlu komedyen, torunu ressam yapmıştı. (B. : Münif Fehim). Mahmud Yesari Ahmet Fehim Efendi (Resim : H. Çizer)