On sekizinci asır ulemasından, şeyhülislâmların altmışıncısı; Anadolu kazaskerliğine kadar yükselmiş Kangırılı Mustafa Efendinin oğlu olarak (H. 1076) 1665 de doğdu, medrese tahsilini görüp müderrisliklerde bulunduktan sonra Bursa kadısı, İstanbul kadısı, (H. 1122) 1710 da Anadolu kazaskeri, (H. 1126) 1714 ve (H. 1130) 1717 de iki Rumeli kazaskeri oldu; (H. 1131) 1718 de tekaüt edildi. (H. 1136) 1723 de de üçüncü defa Rumeli kazaskeri, (H. 1144) 1731 de Paşmakçızâde Abdullah Efendi yerine şeyhülislâm oldu. Yetmişine yaklaşmış, hastalıklı elleri titrer, mesleğinin bu en yüksek makamında bir yıl sekiz ay kaldı, son kırk gün içinde artık “Umûri nâsı tedvire muktedir olamadığı” görülerek azledildi; fakat kendisi bu tarihten sonra daha on yıl yaşadı; bir müddet Büyükderedeki sahilhanesinde oturdu, bu yalı bir yangında mahvolunca da birkaç ay Anadoluhisarında oturdu, sonra Sütlicede yerleşti ve orada (H. 1154) 1741 yılında öldü. Eyyub Nişancasında Şeyh Murad Efendi zâviyesinde babası yanına gömüldü. Sütlice iskelesi meydanında bir çeşme yaptırmış, Büyükdere yanındaki Kefeli köyünde Kaptan Hasan Paşa mescidine de bir minber koydurtmuştu. Bibl. : İlmiye salnâmesi.