KADRİ ( Kel ) – Çağımız başlarında Galatanın serseri kötü çocuklarından biri, Ahmed Rasim “Muharrir bu ya” isimli eserinde “Kopuklar,Serseri Çocuklar” başlıklı makaalede şunları yazıyor: “ Kopuk ruhlu kabadayı civeleklerinin hayatı sokaklarda ufak tefek aşırma işleriyle,kumarhâne uşaklığı,umumhâne hizmetkârlığı,hırsız ve karmanyolacı gözcülüğü,yankesici yardaklığı,esrar kahvehâneleri ateşciliği ve emsâli süfli hizmet çekirdekden yetişirler,ırz ve namus mefhumlarını küçümserler. “ Bir gece Galatada tramvay yolundaki işkenbeci dükkânı önünde bir kargaşalık oldu.Kalabalığın içinden elinde sivri bir şey,onüç ondört yaşlarında: - Gelmeyin şişlerim haa..tehdidi ile var kuvveti tabanlarında pırpırı kıyâfet bir çocuk cıva gibi süzülüb çıkdı.Sürücü Mustafanın oğlu Kel Kadri ..”. 1885-1890 yıllarının Galatasını çok iyi bilenlerden Çankırılı Hacışeyhoğlu Ahmed Kemal Bey de şunları yazıyor:“ Ahmed Rasim Bey bu çıplak ayaklı sokak çocuğunun hüviyeti,adı ve lakabı üzerinde yanılmışdır.Namlı kabadayılardan Sürücü Mustafanın oğlu değil,şorolosu idi,Adı da Kel Kadri değil,Gül Kadridir,Sürücünün Gül Kadri, Mustafanın Gül Kadri derlerdi.17 yaşında idi kendisine sözde laf atan bir laz kayıkcıyı vurmuş,prangabend olarak gönderildiği Sinob Zındanında üç sene yatmış ve orada ölmüşdür..”.