Topçu kaymakamı Servili Ahmed Emin Bey; geçen asrın ikinci yarısında İstanbulun san’at mahfillerinde tanınmış seçkin bir sîma, ressam, devrinin usta bir taş ve fildişi oymacısı ve fotoğrafçısıdır. 1845 de İstanbulda doğdu, tahsilini Mühendishânede yaptı, buradan 1865 de topçu mülâzimi rutbesile diploma alarak resim ve elişlerindeki üstün başarısı göz önüne alınarak Tophâne resimhânesine tayin edildi. Bu sırada fotograf ile uğraşmak fırsatını bulup o zamanlar için yeni olan bu san’atın teknik incelikleri üzerinde çalıştı; makine, san’atkâr elinde, yalnız İstanbul ve Türkiye için değil, dünya ölçüsünde en güzel eserler verdi. Şöhretini duyan İkinci Abdülhamidin emrile Anadoluda tetkikata memur bir heyetin âzası olarak, Bozöyük, Eskişehir ve İzniğin ve daha bir çok Anadolu köy ve kasabalarının zengin birer fotoğraf albümünü yaptı, bu hükümdar tarafından sağlam hüneri takdir edilerek Hünkâr yâveri tayin edildi. Bir ara Fransa fen akademisine gönderdiği bir gravörü, orijinal san’at eseri olarak takdirname aldı. İkinci Abdülhamide nâçiz bir hediye olarak verdiği Eskişehir taşından kuşlarla süslenmiş bir kibritlik de, zamanın tabirile “Mahzûziyeti Seniyeyi mûcib” oldu. Türkiyeye ilk defa olarak çinkoğrafi san’atini soktu. Ressam Sami Yetik’in bir san’at münekkidi olarak verdiği hükümdür...

Topçu kaymakamı Servili Ahmed Emin Bey; geçen asrın ikinci yarısında İstanbulun san’at mahfillerinde tanınmış seçkin bir sîma, ressam, devrinin usta bir taş ve fildişi oymacısı ve fotoğrafçısıdır. 1845 de İstanbulda doğdu, tahsilini Mühendishânede yaptı, buradan 1865 de topçu mülâzimi rutbesile diploma alarak resim ve elişlerindeki üstün başarısı göz önüne alınarak Tophâne resimhânesine tayin edildi. Bu sırada fotograf ile uğraşmak fırsatını bulup o zamanlar için yeni olan bu san’atın teknik incelikleri üzerinde çalıştı; makine, san’atkâr elinde, yalnız İstanbul ve Türkiye için değil, dünya ölçüsünde en güzel eserler verdi. Şöhretini duyan İkinci Abdülhamidin emrile Anadoluda tetkikata memur bir heyetin âzası olarak, Bozöyük, Eskişehir ve İzniğin ve daha bir çok Anadolu köy ve kasabalarının zengin birer fotoğraf albümünü yaptı, bu hükümdar tarafından sağlam hüneri takdir edilerek Hünkâr yâveri tayin edildi. Bir ara Fransa fen akademisine gönderdiği bir gravörü, orijinal san’at eseri olarak takdirname aldı. İkinci Abdülhamide nâçiz bir hediye olarak verdiği Eskişehir taşından kuşlarla süslenmiş bir kibritlik de, zamanın tabirile “Mahzûziyeti Seniyeyi mûcib” oldu. Türkiyeye ilk defa olarak çinkoğrafi san’atini soktu. Ressam Sami Yetik’in bir san’at münekkidi olarak verdiği hükümdür, “Heyecanı dağınık, istidadı mütenevvi, aşkı sebatsız, seyyal ruhlu görünen bu kabına sığamıyan zekâ”, uykularını fedaya kadar varan yıpratıcı çalışkanlığı yüzünden oldukça uzun süren bir sinir hastalığına tutuldu, şifa bulamıyarak 28 İkincikânun 1892 de öldü. Yine Sami Yetik, bu san’atkâr hakkında şu satırları yazıyor: “Ressamlığın pentür kısmında şahsiyetini tebarüz ettirecek bitmiş bir eserini görmediğim için mütalâa yürütemiyeceğim. Yalnız nâtamam etütlerinde, bir iki ufak yarım kalmış peyzajlarında fırçasının klâsik ve realist ekolün izleri üzerinden yürüdüğünü hissetmiştim. Aynadan portresini yaptığını ve mektebe hediye ettiğini işittim. Bu portre meydana çıktığı vakit Servili Ahmedin kudreti ressamânesi herkesce anlaşılmış olacaktır”. Servili Ahmed Bey (Resim : H. Çizer)