KIZ KAYALARI – Fenerbağçesi denilen meşhur yarım adanın , meşhur mesirenin bitimindeki kayaların adı ; yüz yıl kadar önce, 1885 – 1895 arasında bir cinâyete sahne olmuşdu. Martı kuşlarının vahşî çığlıklarla uçuşmasından şüphelenen balıkcılar çırıl çıplak soyulmuş çok çok güzel bir kızın ölüsünü bulmuşlar. Gemicilerin ve kayıkçıların kuşandıkları cinsden bir kuşakla boğularak öldürülmüş. Kızın kimliği meçhul kalmış kaatil ve kaatiller de bulunamamış Fakat ondan sonra oraya Kız Kayaları denlmiş. R.E.Koçu bir lâtırasını şöyle anlatıyor: “ 1943 de bir yaz gecesi o civarda bir gazinoda oturdum. Gece yarısına kadar, sonra bir yakın dost ile Kız Kayalarına kadar gittik. Bir ara derinden derinden sesler duyduk. Sevişen insanların sesi, daha doğrusu sevişen bir çiftin sesleri. Şöyle anlatabiliriz o muhabbet sahnesini: Yaz mevsiminde ilerlemiş gece. Şu kayalarla deniz, Cinlere ve hâneberduşlara terkedilince. Sesler gelir esrârengiz. Büyük su, İnsan gibi solur sanki; Dudakları vardır, öper; Elleri vardır, okşar; Ve iri kıyım ayakları vardır Kayalarda yürür şapır şapır. Kayalar Kayalar da misâfirlerini tanır. Unutmaz ama kıskanır. İşte bir güzel şey ile korsası, Soyunuk iki can, Zehir gibi, çelik gibi, tığ gibi. Ama biri denizin üstündeki nur, Biri denizin dibi. Yakamozlar Kâh pul pul, K...

KIZ KAYALARI – Fenerbağçesi denilen meşhur yarım adanın , meşhur mesirenin bitimindeki kayaların adı ; yüz yıl kadar önce, 1885 – 1895 arasında bir cinâyete sahne olmuşdu. Martı kuşlarının vahşî çığlıklarla uçuşmasından şüphelenen balıkcılar çırıl çıplak soyulmuş çok çok güzel bir kızın ölüsünü bulmuşlar. Gemicilerin ve kayıkçıların kuşandıkları cinsden bir kuşakla boğularak öldürülmüş. Kızın kimliği meçhul kalmış kaatil ve kaatiller de bulunamamış Fakat ondan sonra oraya Kız Kayaları denlmiş. R.E.Koçu bir lâtırasını şöyle anlatıyor: “ 1943 de bir yaz gecesi o civarda bir gazinoda oturdum. Gece yarısına kadar, sonra bir yakın dost ile Kız Kayalarına kadar gittik. Bir ara derinden derinden sesler duyduk. Sevişen insanların sesi, daha doğrusu sevişen bir çiftin sesleri. Şöyle anlatabiliriz o muhabbet sahnesini: Yaz mevsiminde ilerlemiş gece. Şu kayalarla deniz, Cinlere ve hâneberduşlara terkedilince. Sesler gelir esrârengiz. Büyük su, İnsan gibi solur sanki; Dudakları vardır, öper; Elleri vardır, okşar; Ve iri kıyım ayakları vardır Kayalarda yürür şapır şapır. Kayalar Kayalar da misâfirlerini tanır. Unutmaz ama kıskanır. İşte bir güzel şey ile korsası, Soyunuk iki can, Zehir gibi, çelik gibi, tığ gibi. Ama biri denizin üstündeki nur, Biri denizin dibi. Yakamozlar Kâh pul pul, Kâh çubuk çubuk; Çarçabuk olur oynaş, çarçabuk; Fakat doyumluk, Eriyinceye vücud, tükeninceye kadar tâkat; Catlar kanlı kayalar Vuslatın ateşinden.