Birinci Cihan Harbinde Çanakkale müdafaasına iştirâk etmiş İstanbullu delikanlılardan biridir ki sesinin eşsiz güzelliği o mahşer günlerinde Türk siperlerinin manevî gıdası olmuş, silâh arkadaşları ve komutalarında unutulmaz bir hâtıra bırakmıştı. Merhum Cevad Abbas Gürer, hâtıralarında, Kasımpaşalı Küçük Kara Ahmedden şu satırlarla bahseder: “İlk günlerde Almanların karşısında harb ettiklerini zanneden ve büyük savletlerle muannidane taarruzlarda bulunan ve dinlenmek, ateş kesmek nedir bilmeyen Hindliler, kahraman yedinci fırkanın bu mevzideki bölüklerine istirahat imkânını vermemekte idiler. Halbuki; insanların her günlük tabiî ihtiyaçlarının teminine imkân bulmak ateş hatlarında da zaruridir. “Bir gün işittik ki; bu satır tahammül, ve metanet timsalleri kahramanlarımızın süngüleri kadar keskin zekâları sıkıntılarının tahfifine imkân bulmuşlardı. Nefes aldırmıyan ateş kasırgalarının önüne “güzel sesle” geçmişlerdi. “Kayacıkağıl dilâverlerinden Kasımpaşalı Küçük Kara Ahmed namında bir erimizin güzel sesi; tannan olduğu kadar sehhardı. Ruhları dinlendirici ve gergin asabı gevşetecek kabiliyette idi “Ahmed ses talimini gramofon plâklarından talim etmiş, öğrenmişti. Yanlış kelimelerle bellediği şarkı ve gazelleri bile düşman kıtaatının ateşlerini kesmeğe kâfi geliyordu. İşte bu ses...

Birinci Cihan Harbinde Çanakkale müdafaasına iştirâk etmiş İstanbullu delikanlılardan biridir ki sesinin eşsiz güzelliği o mahşer günlerinde Türk siperlerinin manevî gıdası olmuş, silâh arkadaşları ve komutalarında unutulmaz bir hâtıra bırakmıştı. Merhum Cevad Abbas Gürer, hâtıralarında, Kasımpaşalı Küçük Kara Ahmedden şu satırlarla bahseder: “İlk günlerde Almanların karşısında harb ettiklerini zanneden ve büyük savletlerle muannidane taarruzlarda bulunan ve dinlenmek, ateş kesmek nedir bilmeyen Hindliler, kahraman yedinci fırkanın bu mevzideki bölüklerine istirahat imkânını vermemekte idiler. Halbuki; insanların her günlük tabiî ihtiyaçlarının teminine imkân bulmak ateş hatlarında da zaruridir. “Bir gün işittik ki; bu satır tahammül, ve metanet timsalleri kahramanlarımızın süngüleri kadar keskin zekâları sıkıntılarının tahfifine imkân bulmuşlardı. Nefes aldırmıyan ateş kasırgalarının önüne “güzel sesle” geçmişlerdi. “Kayacıkağıl dilâverlerinden Kasımpaşalı Küçük Kara Ahmed namında bir erimizin güzel sesi; tannan olduğu kadar sehhardı. Ruhları dinlendirici ve gergin asabı gevşetecek kabiliyette idi “Ahmed ses talimini gramofon plâklarından talim etmiş, öğrenmişti. Yanlış kelimelerle bellediği şarkı ve gazelleri bile düşman kıtaatının ateşlerini kesmeğe kâfi geliyordu. İşte bu sesle, mevziî mütareke iki taraf muhasımlarının beyaz bayraklı, bağlanmış gözlü murahhıslarına lüzum gösterilmeden külfetsizce her gün bir defa yapılıyordu. “Ahmedin başlıyan gür ve güzel sesiyle tarafeyn muharebelerine fasıla veriyorlar, ve mütarekenin devamı Ahmedin hançeresinin kuvvetine bağlı kalıyordu. “Kara Ahmed gayrimüsellâhtı. Fakat bölüklerine yaptığı hizmetin pek büyük olduğunu takdir ettiğinden ses ve musikiyi çok seven kumandnım (Atatürk) Ahmedin bu vazifesinden uzaklaşmaması için onu görmek bile istememişti. “Ahmedin vakti tabur ağırlığında geçtiğinden siper muharebelerine pek alışkan değilmiş. Sesinden istifadeyi düşünen arkadaşları önceleri onun kum torbalarının mazgallarında devamlı kalmasını temin için çifte nöbetçi ile bekleşirlermiş. “Kafkas cephesinde Atatürk’ün devrü teftiş istikameti olan Lice – Hani - Hazra yolu üzerinde yürüyüşte bulunan bir kıt’a ağırlığına bir gün tesadüf etmiştik. Kıt’a kumandanı Atatürk’e vazifesini, ve kıt’asınnı mevcudunu söylemişti. Huzurundan geçenler arasında sevimli Küçük Kara Ahmed kumandanımın nazarı dikkatini celbetmiş ve kıt’a kumandanından Ahmed hakkında izahat almıştı. Öğrendik; Ahmed Anafartaların Ahmedi idi. Ahmed vesilesiyle bir de ufak bir molaya kavuştuk. Atatürk: — Ahmed anlat bakayım! emrine karşı Ahmed; sesinin ilk ihtizazını düşman efradının kulaklarına işittirinceye kadar pek sıkıntı çektiğini ve: — Elimde silâhım yok paşam. Sesim yüzünden doğrusu kurban olmak istemezdim paşam. Fakat arkadaşlarımın bir müddet sesimle istirahate ihtiyaçları ürkekliğime galebe çaldı. Artık hiç bir şey düşünmeden okumağa başladım. Hey heyim Hindlilere ateş kumandası gibi tesir ettiğini öğrendikten sonra açılır, rahat bir nefes alır, ve bölüğümüzün mütarekesini uzatmak azmiyle fasılasız denecek surette okurdum paşam. “Kumandanım gülümsiyerek: — Bu vaziyete ne kadar dayanabiliyordun? — Bazan bir saat, bazan da bir kaç dakika fazla sürerdi. Bölük arkadaşlarım ihtiyaçlarını görürler, derlenir, toplanırlar, sesim kısılmağa başlayınca erler ateş yerlerine geçerler ben mazgaldan bitkin bir halde çekilirdim paşam. “Şirin yüzlü Küçük Kara Ahmedi dinleyen Atatürk: — Bu cephede siper muharebeleri olmadığı için bölüğünün sana ihtiyacı kalmamıştır. Seni karargâhıma alayım, fakat evvelâ bir gazel oku!.. buyurdular. Kilometrelerce yayan yürüyen yorgun Ahmed “Mahitaba bakamam yar gelir hâtırıma” gazelini okumağa koyuldu. “Bu gazel, derin nefeslerle ağır ağır çektiğimiz sigaralarımızın dumanları müfekkiremizden birbiri ardınca devrederek kaybolan tatlı hayallerimizi yaşatıyordu. “Lice - Hani yolunu çevreliyen korkunç ıssız dağların yumuşak akisleri kalblerimizde Ahmedin güzel sesine kandıra, kandıra gönüllerimizi neşelendirmiş, yorgun vücudlarımızı dinlendirmiş, molamızı mütareke müddetine ulaştırmıştı. “Atlarımıza binerken Atatürk; Ahmedi bir gün yine arkadaşlarına lâzım olur düşüncesile arkadaşlarına bırakmıştı.” Kasımpaşalı gazi Küçük Ahmedin hususî hayatı hakkında bu notlardan gayri bir ilgi edinilemedi.