Onyedinci asrın seçkin sülüs ve nesih hattatlarından ve namlı bestekârlarından; ömrünün büyük bir kısmını Kefe valisi diye meşhur Ahmed Paşanın divan efendiliğinde geçirmişti 1709 (H. 1112) de öldü. Mum itti Âheniyi desti haddadi ecel. Mısraı ölümüne tarihtir. Suphizade Feyzi de bu sanatkârın ölümüne şu tarih kıt’asını söylemiştir: Âzimi dârı adem oldu Muhammed Âheni Mâteminden ehli diller eylediler sâyiha Seyyiatı mahvolub ona sezâyi mağfiret Kabrine gülzâri cennetden irişsün râyiha Düştü bu vechile Feyzi fevtine târih anın “Oku rûhine Muhammed Âhenin fatiha“ (1114-2 = 1112). Âheni Mehmed Çelebi güfteleri Mısrî Niyazinin olan: Uyan gafletten ey nâim Hakka yalvar seherlerde ilâhisini hüseyniden; Ey çerhi dûn netdim sana Hiç vermedin rahat bana ilâhisini de muhayyerden bestelenmiştir ki, tekke ehli tarafından pek sevilmiş parçalar arasında asırlarca terennüm edilmiştir. Eşkim dökülür hasret ile çeşmi terimden Bir lâhza nihan ola cemalin nazarımdan matla’lı bir hüseynî murabbaı da pek meşhurdur. Bibl. : S. N. Ergun, Türk dini musikisi.