Geçen asır sonlarında İstanbulun namlı piyasa sazendelerinden bir ermeni sanatkârıdır; kemanı kalın telden çalar, bu tarz davudî sesle gazel ve şarkı okuyan gazelhan ve hanendelere pek uyardı; nağmeleri oynak değildi, curcunalı âhenklere uymazdı; bu bakımdan Ağyanın kemanına “kağnı arabası” yahut “bostan dolabıdır” diyenler vardı. Usul ve notada sağlam bilgi sahibiydi; kibar konaklarına keman derslerine giderdi; İstanbul küçük hanımlarından pek çok talebe yetiştirmiştir. Silindirli (kovanlı) fonoğraflar İstanbulda ilk çıktığında kaba telden taksimlerile doldurulmuş kovanları vardı. Bu namlı kemanî 1898 - 1899 arasında öldü. Bibl. : S. M. Alus, Not. Kemâni Ağya (Resim: H. Çizer)