KARABET (Kırlangıç) – Geçen asır sonlarında Kartalda beygir sürücülüğü yapmış kopuk bir ermeni genci ; Kartal Ermeni Kilisesi yangın tulumbası sandıığ uşaklarından olup ayaklarının rakibsiz koşarlılığından ötürü “Kırlangıç” lakabı ile anılmış idi ; Kartalda tiren memurları ile girişdiği bir bahis üzerine ,tiran bu istasyondan kalkdığında katarın yanı sıra koşmaya başlamış,ve Maltepe İstasyonu yakınında tireni de geçerek istasyona girmişdi ki vak'a Sabah Gazetesinin 15 teşrinievvel 1306 (ekim 1890) tarihli nushasında şöylece yazılmışdır:“ Karabet nâmında bir beygir sürücüsü Kartalda şimendifer memurları ile bahse girişerek mahalli mezkûrdan Maltepeye kadar koşarak şimendiferle beraber gidebileceğini iddiâ etmesi üzerine bir mecidiyeye bahsedilmiş ve filhakîka merkumun evvelki gün saat onbir raddelerinde Kartaldan hareket eden tireni tâkib ederek Maltepeye geldiği ve hattâ tiren istasyona takarrüb ettiği zaman merkumun tireni de geçdiği matbaamıza haber verilmişdir”. O yıllarda bir gün Kartalda bir refikimi ziyârete gitmişdim.Gece bir meyhâneye götürdüler,ve uzun boylu,gaayetle esmer,tahminen 20-21 yaşlarında bir ermeni gencini göstererek: “ İşte tireni geçen meşhur beygir sürücüsü Kırlangıç Karabet bu delikanlıdır..” dediler.O zamanlar benim de gençlik zamanımdı.İçki kullanmazdım...

KARABET (Kırlangıç) – Geçen asır sonlarında Kartalda beygir sürücülüğü yapmış kopuk bir ermeni genci ; Kartal Ermeni Kilisesi yangın tulumbası sandıığ uşaklarından olup ayaklarının rakibsiz koşarlılığından ötürü “Kırlangıç” lakabı ile anılmış idi ; Kartalda tiren memurları ile girişdiği bir bahis üzerine ,tiran bu istasyondan kalkdığında katarın yanı sıra koşmaya başlamış,ve Maltepe İstasyonu yakınında tireni de geçerek istasyona girmişdi ki vak'a Sabah Gazetesinin 15 teşrinievvel 1306 (ekim 1890) tarihli nushasında şöylece yazılmışdır:“ Karabet nâmında bir beygir sürücüsü Kartalda şimendifer memurları ile bahse girişerek mahalli mezkûrdan Maltepeye kadar koşarak şimendiferle beraber gidebileceğini iddiâ etmesi üzerine bir mecidiyeye bahsedilmiş ve filhakîka merkumun evvelki gün saat onbir raddelerinde Kartaldan hareket eden tireni tâkib ederek Maltepeye geldiği ve hattâ tiren istasyona takarrüb ettiği zaman merkumun tireni de geçdiği matbaamıza haber verilmişdir”. O yıllarda bir gün Kartalda bir refikimi ziyârete gitmişdim.Gece bir meyhâneye götürdüler,ve uzun boylu,gaayetle esmer,tahminen 20-21 yaşlarında bir ermeni gencini göstererek: “ İşte tireni geçen meşhur beygir sürücüsü Kırlangıç Karabet bu delikanlıdır..” dediler.O zamanlar benim de gençlik zamanımdı.İçki kullanmazdım ama içen arkadaşlarımla meyhâne âlemlerine katılmasını severdim.Karabet gaayetle hoş sohbet bir genc idi ; çıplak ayakları,hırpâanı kılığı ve yüzünde on günlük ihmal edilmiş sakal tıraşı ile eski şâirlerin “Mühmel Dilber” dedikleri boydan güzel bir yüze ve albeniye sâhibdi.Misâfir olduğum için bizim soframıza dâvet edildi ,bir kaç kadeh parlattıkdan sonra da kalkıp oyun oynadı ki benim diyen köçekler öyle oyun oynayamazdı.Şâirliğimden bahis açıldı Destancılığımdan bahsedildi,Karabet kendisi için de bir şeylar yazmamı istedi; o içki sorf sofrası başında bir şeyler karalayıp verdim karaladım ama şu yâveler o meclisin hâtırasıdır: Karabetde ayaklar kırlangıç kanatlıdır Kopuk oğlan koşarken sanırsın ki atlıdır Ermeninin civanı civanların güzeli Muhabbeti sohbeti şeker baldan tatlıdır Hele meyhânelerde bir kaç kadeh çakınca Bulunduğu meclisde revnak iki katlıdır İri kıyım koşarlı çıplak ayaklar ile Köçeklikde bir dâne fermanlı beratlıdır Rakısda perendede koçan koçan parmaklar Demir gülle topuklar hünerli sanatlıdır Meydan okur tirene yarış tutup Kartaldan Kopukluk nümâyişi kıyak şatafatlıdır Bahsi kim kazanmışdır diye sormayın bana Ateşciyle makinist pek asık suratlıdır Vâsıf HİÇ