HAKKI (Külhan Beyi) – Son Külhan Beylerinden,İkinci Sultan Abdülhamid devri başlarında Kocamustafapaşada Ramazanefendi Camii civârında bir kulübede otururdu;bekâr ,ayyaş,perişan bir adamdı.Kulübesinin iki yolu vardı,biri cami avlusunun içinden geçerdi,biri de az ötede bir ıssız sokakdı.Hakkı her gece körkütük sarhoş,cami avlusundan geçer,Şeyh Ramazan Efendinin türbesi önünde durur,çubuğuna bir cıgara yerleştirir,ve pencere önündeki adak mumlarından birine uzatarak : - Hû destur !..çubuğumu aşkın ateşiyle tellendireyim !..derdi. Müezzinle imam bir gece Hakkıyı görmüşler,fenâ halde hiddetlenerek dayat atmak istemişler, karlı soğuk bir kış gecesiymiş dövmeye başlamışlar,Külhan Beyi de: - Eyvallah !..dayağa lüzum yok,bir daha buradan geçmem...demiş. Bir ay kadar sonra ,karlı fırtınalı bir kış gecesi,müezzin efendi rüyâsında Ramazan Efendiyi görmüş,ünlü şeyh gazablı ve celâlli : - Bir garibim vardı ,her gece selâmını alırdım,niçin dövdünüz kovdunuz, ben sarhoşumu isterim !..diye bağırmışdı. Dehşet içinde uyanan müezzin sabahın erken saatinde Hakkıyı bulmak için cami avlusuna geldiğinde imamla karşılaşmış,şaşkın bakışmışlar,müezzin ağzını açmadan imam efendi :“Bu gece şeyhi rüyâda gördüm..” diyerek müezzinin gördüğü rüyânın aynını nakletmiş.Af dilemek üzere Hakkının kulübesine gidecekl...

HAKKI (Külhan Beyi) – Son Külhan Beylerinden,İkinci Sultan Abdülhamid devri başlarında Kocamustafapaşada Ramazanefendi Camii civârında bir kulübede otururdu;bekâr ,ayyaş,perişan bir adamdı.Kulübesinin iki yolu vardı,biri cami avlusunun içinden geçerdi,biri de az ötede bir ıssız sokakdı.Hakkı her gece körkütük sarhoş,cami avlusundan geçer,Şeyh Ramazan Efendinin türbesi önünde durur,çubuğuna bir cıgara yerleştirir,ve pencere önündeki adak mumlarından birine uzatarak : - Hû destur !..çubuğumu aşkın ateşiyle tellendireyim !..derdi. Müezzinle imam bir gece Hakkıyı görmüşler,fenâ halde hiddetlenerek dayat atmak istemişler, karlı soğuk bir kış gecesiymiş dövmeye başlamışlar,Külhan Beyi de: - Eyvallah !..dayağa lüzum yok,bir daha buradan geçmem...demiş. Bir ay kadar sonra ,karlı fırtınalı bir kış gecesi,müezzin efendi rüyâsında Ramazan Efendiyi görmüş,ünlü şeyh gazablı ve celâlli : - Bir garibim vardı ,her gece selâmını alırdım,niçin dövdünüz kovdunuz, ben sarhoşumu isterim !..diye bağırmışdı. Dehşet içinde uyanan müezzin sabahın erken saatinde Hakkıyı bulmak için cami avlusuna geldiğinde imamla karşılaşmış,şaşkın bakışmışlar,müezzin ağzını açmadan imam efendi :“Bu gece şeyhi rüyâda gördüm..” diyerek müezzinin gördüğü rüyânın aynını nakletmiş.Af dilemek üzere Hakkının kulübesine gidecekleri sırada karşılarına semtin kibarlarından bir zât çıkmış ve : - Siz ne yapdınız ?..bu gece rüyamda Ramazan Efendi hazretlerini gördüm,benden sarhoşunu istedi,kimdir o adam ?..diye sormuşdu. İmamla müezzin vak'ayı anlatmışlar ve üçü birlikte Hakkının kulübesine gitmişler; kapu açık,savrulan karlar arasında rüzgârla güm güm vururmuş,korku ile içeriye girdiklerinde Külhan Beyi Hakkıyı sefil döşeğinde ölü olarak bulmuşlar. Ve Ramazan Efendinin rüyâlardaki emri üzerine ayyaş Hakkıyı Türbede şeyhin ayak ucuna gömmüşler. Hüsnü KINAYLI