HAKKI PAŞA (Hasan) – İşkodralı Hakkı Paşa diye de anılır,geçen asrın ikinci yarısında yaşamış ve vâliliklerde bulunmuş bir aydın kişi,asil bir âilenin evlâdı olarak 1242(1826) da İşkodrada doğdu,oranın yerlisi vezir Mustafa Paşanın oğludur,babası yirmi sene İşkodra vâliliği yapmışdır. 1829 da âilesi İstanbulda yerleşmiş ve o tarihde üç yaşında bulunan Hakkı Bey arnavud esvabı ile İkinci Sultan Mahmudun huzuruna çıkarılmış,pâdişahın pek hoşuna giderek çocuğa mîrimiranlık (paşalık) verilmişdi. Özel tahsil ile yetiştirildi.Kendi isteği ile mülkiye mesleğine girdi,1846 da sadâret mektubculuk kaleminde kâtiblikle memuriyete başladı,1860 ile 1877 arasında kaymakamlık ve mutasarrıflıklarla Midilli,Biga,Varna,Kütahya,İzmit,Hersek,Filibe,Yenipazar,Elazığ'da bulundu,1877 de vezir rütbesi ile Van,Haleb,Selânik vâlilikleri yapdı 1896 da İstanbulda öldü,Eyyubsultanda defnedildi. Son derecede doğru,nâmuslu fakat kifâyetsiz bir idâreci olarak tanınmışdı.Kısa boylu,zaif nahif bir zat idi. Çok genç yaşında Mevlevi Tarikatına girmiş,derviş olmuşdu.Kıymetli,nâdir elyazması kitablardan mürekkeb zengin bir kütübhânesi vardı,kitablarının arkasına adını “Hasan Hakkıi Mevlevî” diye yazardı. Haleb Vâlisi iken kendisini yakından tanımış olan Gazeteci Ali Kemel :“Hiç evlenmemişdi,hattâ kadından mütevahhiş ...

HAKKI PAŞA (Hasan) – İşkodralı Hakkı Paşa diye de anılır,geçen asrın ikinci yarısında yaşamış ve vâliliklerde bulunmuş bir aydın kişi,asil bir âilenin evlâdı olarak 1242(1826) da İşkodrada doğdu,oranın yerlisi vezir Mustafa Paşanın oğludur,babası yirmi sene İşkodra vâliliği yapmışdır. 1829 da âilesi İstanbulda yerleşmiş ve o tarihde üç yaşında bulunan Hakkı Bey arnavud esvabı ile İkinci Sultan Mahmudun huzuruna çıkarılmış,pâdişahın pek hoşuna giderek çocuğa mîrimiranlık (paşalık) verilmişdi. Özel tahsil ile yetiştirildi.Kendi isteği ile mülkiye mesleğine girdi,1846 da sadâret mektubculuk kaleminde kâtiblikle memuriyete başladı,1860 ile 1877 arasında kaymakamlık ve mutasarrıflıklarla Midilli,Biga,Varna,Kütahya,İzmit,Hersek,Filibe,Yenipazar,Elazığ'da bulundu,1877 de vezir rütbesi ile Van,Haleb,Selânik vâlilikleri yapdı 1896 da İstanbulda öldü,Eyyubsultanda defnedildi. Son derecede doğru,nâmuslu fakat kifâyetsiz bir idâreci olarak tanınmışdı.Kısa boylu,zaif nahif bir zat idi. Çok genç yaşında Mevlevi Tarikatına girmiş,derviş olmuşdu.Kıymetli,nâdir elyazması kitablardan mürekkeb zengin bir kütübhânesi vardı,kitablarının arkasına adını “Hasan Hakkıi Mevlevî” diye yazardı. Haleb Vâlisi iken kendisini yakından tanımış olan Gazeteci Ali Kemel :“Hiç evlenmemişdi,hattâ kadından mütevahhiş idi,zühd ve takvâ ile muttasıf, Mevlânânın perestişkârı idi,mesnevîyi elinden dilinden düşürmezdi,gündüzleri evinden çıkar hükûmete gelir,hükûmetden çıkar evine gider,geceleri evine,meclisine kimseyi kabul etmez,kendisi de kimseye gitmez,yalnız başına yaşardı..” diyor. Bilhassa edebiyat ile meşgul olmuş,kendisi de şiirler yazmışdır,aşağıdaki beyiti bir gazelinden alıyoruz : Sâki ne dem ki bâdei nahvetle mest olur Uşşâkı hunfeşânı o dem meyperest olur Bibl.: Ali Kemal,Ömrüm ; M.K.İnal,Son Asır Türk Şâirleri .