HÜSNÜ SAİD ÇELEBİ – Asrımız başlarında bir gazete muhâbiri ;aslı konyalı bir âilenin oğluyud,İstanbulda 1890 etrafında doğmuşdur,Hadikai Meşveret Mektebinde okumuşdur ;hoş sohbet,rind meşreb bir gencdi ;mevlevi dervişi kılığında dolaşır,gazete muhâbirliğini de o kılıkda yapardı,mütâreke yıllarında önce İkdam,sonra Alemdar gazetesinde çalışmışdır.Her akşam Eminönü Balıkpazarı meyhânelerinden birinde işret ederdi,meyhâneye girerken başından mevlevî külâhını çıkarır,cübbesi,abası altında saklardı.Fakat kendisi aslında bektâşi meşrebdi,hattâ belki de kızılbaşdı; o yolda şâirlik de taslamış,nefesler yazmışdır,balıkpazarı meyhânelerinin rum miçolarına nefesleri okur,soranlara :“İrşad ile meşgulüm” derdi,arkadaşları da Hüsnü Said Çelebiye “Şaşkın Mürşid” lakabını takmışdı.1922 de otuz yaşlarında,çok genc ölmüşdür.Şu nefes onundur : Ol güzel ki âşık sözünü tutmaz Şaşırır yolunda menzilin bulmaz Hû dedim dost sözü dinle ey güzel Dinle ki güzellik gülün hiç solmaz Uydurma kötüye ayaklarını Var ye âşıkının dayaklarını Sübha yapar ise parmaklarını Sana belâ kazâ hiç hiç sokulmaz Güzeller irşâda muhtacdır muhtac Âşıkın pendine kalb gözünü aç Hayta serseriyi nerde görsen kaç Güzele onlarda merhamet olmaz Onlar bir güzeli hemen soyarlar Nefis cenderesin içre koyarlar Şerbetini içüb sekre do...

HÜSNÜ SAİD ÇELEBİ – Asrımız başlarında bir gazete muhâbiri ;aslı konyalı bir âilenin oğluyud,İstanbulda 1890 etrafında doğmuşdur,Hadikai Meşveret Mektebinde okumuşdur ;hoş sohbet,rind meşreb bir gencdi ;mevlevi dervişi kılığında dolaşır,gazete muhâbirliğini de o kılıkda yapardı,mütâreke yıllarında önce İkdam,sonra Alemdar gazetesinde çalışmışdır.Her akşam Eminönü Balıkpazarı meyhânelerinden birinde işret ederdi,meyhâneye girerken başından mevlevî külâhını çıkarır,cübbesi,abası altında saklardı.Fakat kendisi aslında bektâşi meşrebdi,hattâ belki de kızılbaşdı; o yolda şâirlik de taslamış,nefesler yazmışdır,balıkpazarı meyhânelerinin rum miçolarına nefesleri okur,soranlara :“İrşad ile meşgulüm” derdi,arkadaşları da Hüsnü Said Çelebiye “Şaşkın Mürşid” lakabını takmışdı.1922 de otuz yaşlarında,çok genc ölmüşdür.Şu nefes onundur : Ol güzel ki âşık sözünü tutmaz Şaşırır yolunda menzilin bulmaz Hû dedim dost sözü dinle ey güzel Dinle ki güzellik gülün hiç solmaz Uydurma kötüye ayaklarını Var ye âşıkının dayaklarını Sübha yapar ise parmaklarını Sana belâ kazâ hiç hiç sokulmaz Güzeller irşâda muhtacdır muhtac Âşıkın pendine kalb gözünü aç Hayta serseriyi nerde görsen kaç Güzele onlarda merhamet olmaz Onlar bir güzeli hemen soyarlar Nefis cenderesin içre koyarlar Şerbetini içüb sekre doyarlar Posasın atarlar karası çıkmaz Ey güzel gel ayak bağla mürşide İrfan ayağını öpen kişide Bu sözümü dilber canlar işide Bu Hüsnü Çelebi güzelsiz olmaz Taklid kokan acemice kıt'alardır (?),kendisi vecid içinde okurdu.Alemdar dan Gazetesinden kapu yoldaşımdı,bu satırlar vesîlei rahmet olsu. Münir Süleyman ÇAPANOĞLU