Geçen asır sonlariyle asrımız başının namlı piyasa sazendelerinden ve bestekârlarından, ermenidir ve asıl adı Hapet’dir. 1847 de İstanbulda Kumkapı semtinde doğdu. O zamanlar meyhaneleriyle meşhur lan Kumkapı piyasa sâzende ve hânendelerinin bilhassa akşamları akın ettikleri bir yer olduğu için, Hapet muhitinin bu gürültülü hayatına pek küçük yaşta iken atıldı. 1866 da on dokuz yaşında iken Mısıra gitti, iki yıl kaldığı bu memleketten sazda hayli ilerlemiş olarak döndü ve o tarihten itibaren adının sonuna bir “Mısırlıyan” ünvanı taktı. Geçim yolu olarak ud hocalığını seçti; o tarihte İstanbulda bilhassa genç Türk kızları arasında ud çalma hevesi bir salgın halinde idi, kibar konaklarından kenar mahallelerdeki evlere varınca hemen her çatının altında bir ud vardı ve ud hocalığı pek verimli olmuştu. Öğretmede takib ettiği pratik metodlar, derslerine devamdaki intizamı, edebi, terbiyesi, kız talebelerine karşı mûnis fakat gayet ciddî tavrı ile Hapet Mısırlıyan bu hocaların en değerlisi oldu. Akşamları, piyasa saz takımlarındaki yerini bırakmadı, o âlemde de pek sevilen bir sima oldu. Ud çalmadaki hünerini bazen cambazlık haline sokar, ellerini arkasına uzatarak sırtında, ensesinde ud çalardı. Ud hocalığına ölünceye kadar, yarım asır devam etti, günde en azdan üç eve uğrar, haftada b...

Geçen asır sonlariyle asrımız başının namlı piyasa sazendelerinden ve bestekârlarından, ermenidir ve asıl adı Hapet’dir. 1847 de İstanbulda Kumkapı semtinde doğdu. O zamanlar meyhaneleriyle meşhur lan Kumkapı piyasa sâzende ve hânendelerinin bilhassa akşamları akın ettikleri bir yer olduğu için, Hapet muhitinin bu gürültülü hayatına pek küçük yaşta iken atıldı. 1866 da on dokuz yaşında iken Mısıra gitti, iki yıl kaldığı bu memleketten sazda hayli ilerlemiş olarak döndü ve o tarihten itibaren adının sonuna bir “Mısırlıyan” ünvanı taktı. Geçim yolu olarak ud hocalığını seçti; o tarihte İstanbulda bilhassa genç Türk kızları arasında ud çalma hevesi bir salgın halinde idi, kibar konaklarından kenar mahallelerdeki evlere varınca hemen her çatının altında bir ud vardı ve ud hocalığı pek verimli olmuştu. Öğretmede takib ettiği pratik metodlar, derslerine devamdaki intizamı, edebi, terbiyesi, kız talebelerine karşı mûnis fakat gayet ciddî tavrı ile Hapet Mısırlıyan bu hocaların en değerlisi oldu. Akşamları, piyasa saz takımlarındaki yerini bırakmadı, o âlemde de pek sevilen bir sima oldu. Ud çalmadaki hünerini bazen cambazlık haline sokar, ellerini arkasına uzatarak sırtında, ensesinde ud çalardı. Ud hocalığına ölünceye kadar, yarım asır devam etti, günde en azdan üç eve uğrar, haftada bir ders vermek üzere ayda bir altın alır, bu suretle aylığı doksan altını bulurdu ki o devir için kendisini refah içinde yaşatan pek üstün bir gelirdi. Bestelediği piyasa şarkılarının çoğu curcunalı bir hava taşıyan Ûdi Âfet, zamanının namlı aktrisleri, bunların arasında da bilhassa Peruz hanım için pek çok kanto yazmış, bestelemiştir. İhtiyarlığında “Haspayı asla unutamam..” diye bahsettiği Peruzun aşırı tutkunlarından olduğu da bilinir. Kendi yazdığı şarkılarda Ermeni ağzı bellidir, meselâ şu: Kemendi zülfün esiri ben zülfiyâr oldum Senin aşkınla cânânım beni bî karar oldum Beni berbad eyliyen kâkülündir mehveşim Şivekârım âlemde şimdi bahtiyâr oldum karcığar şarkıda olduğu gibi Mıstık diye bağırır iken Fıstık gibi sesi var!. nakaratlı bir kantosu İstanbul halkının ağzında dolaşmıştı. 1905 de “Saz ve söz” adında bir musiki mecmuası çıkardı; ömrü Meşrutiyetin ilânına kadar üç yıl süren bu mecmuada kendi eserleriyle devrinin üstad bilinen bestekârlarının eserlerini notalariyle beraber neşretti. 1919 da öldü. Bibl. : S. M. Alus, Not; M. Roma, 50 yıllık Türk musîkisi. Ûdi Âfet (Resim: H. Çizer) Ûdi Âfetin bir bestesi