On dokuzuncu asır başında, iki namlı meyhane göçeğinin takma adıdır. Büyük Âfet, asıl adı Yorgakidir, gayet dilber bir Hırvat genci imiş, Enderunlu Fazıl Çenginamesinde bu delikanlıyı şöyle medih ve tasvir eder: Büyük Âfet, o güzel Yorgaki, Sîme benzer o vücudi pâki; O edâ, o reviş, o çalâki, Sanma dünyada anın benzeri var. Tavrü endamına âlem meftun, Deli eyler bizi vakti düğün; Olmasa onda o endaze burun, Âşıkın burnuna girse yeri var. Goncedir çıktı dikenden ol zât Pederü mâderi yâni hırvat Nesli şûmunda bulunur soltât Bagiban vâr bir iki rencberi var! Yine Fazılın şu iki şarkısı, bu namlı rakkas hakkında yazılmıştır: 1- Dili bîçare gami aşk ile na kâm olsun, Bestei silsilei zülfi siyehfam olsun Dilber olursa da mümtâzü hoşendam olsun İşte Âfet gibi bir şûhi dilâram olsun. Çünki bidar iken üftâdene yok insafın Emeyim bâri uyurken o vücudi sâfın Eyleyim hırs ile diş yâresi hep etrafın Seni âleme teşhir ideyim, nâm olsun! 2- Behey Âfet, ne kıyâmetsin sen, Âşıkın canına hasretsin sen; İşidirdim ki bir Âfet var imiş Şimdi bildim ki ne âfetsin sen. Af idüb hüsnüne gec baktım ise Seni sairlere benzettim ise Bilmeyüb zerre kusur itdim ise Şimdi bildim ki ne âfetsin sen. Sana Fadıl dahi divâne imiş Hayli dem şem’ine pervâne imiş Sende bu cezbei zibâ ne imiş, Şimdi bildim ki n...

On dokuzuncu asır başında, iki namlı meyhane göçeğinin takma adıdır. Büyük Âfet, asıl adı Yorgakidir, gayet dilber bir Hırvat genci imiş, Enderunlu Fazıl Çenginamesinde bu delikanlıyı şöyle medih ve tasvir eder: Büyük Âfet, o güzel Yorgaki, Sîme benzer o vücudi pâki; O edâ, o reviş, o çalâki, Sanma dünyada anın benzeri var. Tavrü endamına âlem meftun, Deli eyler bizi vakti düğün; Olmasa onda o endaze burun, Âşıkın burnuna girse yeri var. Goncedir çıktı dikenden ol zât Pederü mâderi yâni hırvat Nesli şûmunda bulunur soltât Bagiban vâr bir iki rencberi var! Yine Fazılın şu iki şarkısı, bu namlı rakkas hakkında yazılmıştır: 1- Dili bîçare gami aşk ile na kâm olsun, Bestei silsilei zülfi siyehfam olsun Dilber olursa da mümtâzü hoşendam olsun İşte Âfet gibi bir şûhi dilâram olsun. Çünki bidar iken üftâdene yok insafın Emeyim bâri uyurken o vücudi sâfın Eyleyim hırs ile diş yâresi hep etrafın Seni âleme teşhir ideyim, nâm olsun! 2- Behey Âfet, ne kıyâmetsin sen, Âşıkın canına hasretsin sen; İşidirdim ki bir Âfet var imiş Şimdi bildim ki ne âfetsin sen. Af idüb hüsnüne gec baktım ise Seni sairlere benzettim ise Bilmeyüb zerre kusur itdim ise Şimdi bildim ki ne âfetsin sen. Sana Fadıl dahi divâne imiş Hayli dem şem’ine pervâne imiş Sende bu cezbei zibâ ne imiş, Şimdi bildim ki ne âfetsin sen. Büyük Âfet hakkında, tasvir bakımından Miskalinin de güzel bir şarkısı vardır: Sende nedir bu letâfet, Bu güzellik, bu zarafet, Sırma saçlı, kalem kaşlı; Bir nevcivan güzel Âfet. Semtini bilsem, yanıma gelse, bir bûse verse Aman aman gonce lebinden. Güzel oynar edâ ile Yakdı dili sevdâ ile Fes eğilmiş, perçem saçmış Şarkı okur sedâ ile. (Nekarat). Gümüş gibi beyaz gerdan Gören âşık olur hayran Niyazım var kuzum Âfet Bir bûse ver bana andan (Nekarat. Küçük Âfet, kara kaşlı kara gözlü bir Ermeni güzeliydi, asıl adı Gaspar idi. Enderunlu Fazıl, şu mısraları köçek Gaspar hakkında yazmıştır. Küçük Âfet, belî âfeti cân, Nice âfet bu iki dilsûzi cihan; Bir zamanlar işte bu cânanım idi, Mesnedi işvede sultanım idi. Nedir ol çeşmi siyah, kaşı siyah, Nedir ol barikai çehrei mah! Ermeni olmasa, eyvah eyvah, Hücceti işte bu kim Kasparı var. Bibl. : Enderunlu Fazıl, Çenginâme; Enderunlu Fazıl; Divan; Haşim Bey, Şarkı mecmuası.