HÜSEYİN (Kâğıdcı) – İkinci Abdülhamid devri sonları ile meşrutiyetin ilk yıllarında otuz otuzbeş yaşlarında Üsküdarın yarı deli,erken bunamış gariblerindendi.Kızanlık muhâcirlerinden olup sarı benizli,vücudca zayif,anası evinde def'i hâcet ettirir,şalvarının uçkurunu bağlayıp omuzundan asar,karını doyurur,eline küçük bir kutu içinde çeşidli cıgara kâğıtları vererek sokağa salardı.Bâzan yürür,bazan durup şaşkın şaşkın etrafa bakınır,bazan bir kenara oturp uyur,anasına ekmek parasını götüreceğini bilen hayır sâhibleri kutusundan bir cıgara kâğıdı alıryahud almadan gönlünden kopanı kutusuna atardı.Bazı kimseler de : - Hüseyin..bu kâğıd kirlenmiş,çeşmede yıkayıp getir de alayım !..der,o da gider,cıgara kâğıdı paketini çeşmede yıkar,getirir : - Âferin Hüseyin !..diyerek kâğıdın parasını verirler,gönlünü hoş ederlerdi.Balkan Harbi içinde öldü.Cenâzesi bey paşa cenaze cenâzesi gibi halkdı. Vâsıf HİÇ