HÜNKÂR – “1.Pâdişah, Sultan, Hükümdar ;2. Kerâmetine inanılmış bâzı ulu kişilere de bu unvan verilmiş , tarikat mensubları arasında Pir Hunkâr, Molla Hünkâr şekillerinde kullanılmışdır. Kelimenin aslı farscadan , pâdişah, sultan, hükümdar anlamında Hüdâvendigâr kelimesinin türk ağzında kısaltılmışı” (Kaamûni Türkî). İstanbulda büyük camilerde pâdişahlara mahsus ayrılan yere Hünkâr Malifili denilir, çocuğunun giriş yerleri ayrı olmuşdur ; camide ibâdet mahvinin zeminine nisbetle yüksekde bulunan Hünkar Mahfillerinin , bunâ dışına açılan kapusuna,pâdişahın atla çıkabilmesi için , binanın dışına bir de özel rampa yol yapılması mimârimizde gelenek hâline gelmişdi (B.:Ayasofya içinde Özbek Dervişi Vak'ası,cild 3,sayfa 1481). Pâdişahlara mahsus mesîremsi bağçelerde yapılan kasırlara, köşklere de “ Hunkar Kasrı, Hünkâr Köşkü ” denilir,büyük camilere de, pâdişaha mahsus mahfilden başka bir dinlenme , konuşma odası eklenmiş, onlara da “ Hünkâr Kasrı ” denilmişdir ki en muhteşemi Eminönündeki Yeni Camidedir. Pâdişahların özel imamlarının resmî unvanı “ İmamı Sultânî ” idi,fakat halk ağzında onlara da “ Hünkâr İmamı ” denilirdi. Sarayda meşhur bir mesire ve oradaki bir menbâ suyu da “ Hünkâr Suyu ” adını taşır.