HUYLU – Aslı farsca ,insanın yaradılışı,tabiatı anlamında “Huy” kelimesinden sıft,halk ağzında kötü alışkanlığı,âdeti olan anlımandı kullanılır,hattâ dilimizde “Can çıkar da huylu huyundan geçmez” diye bir söz vardır.Hâneberduşlar ağzında ise başka anlamda,cinsî sapıklık yolunda alışıklık için kullanılır,meselâ: “O fırlama (B.:Fırlama,cild 11,sayfa 5765) ile bir yere gidemezsin,Huyludur,adamın başına belâ getirir..” denilir.Bu kelimeyi kalender meşreb şâirler de çok kullanmışlardır,aşağıdaki beyit bıçkın meşreb bir kahveci çırağı şâhındadır: Pâyini bûs eyler iken dikkat eyle huyludur Baçkınlığım şânı deyüb başına topuk kakar