HİYOTİS – Türklerin “Tavşan” adını verdikleri ve en makbulleri Sakızlı adalı köçek oğlânların İstanbul rumları arasındaki adı (B.: Tavşan) ; İkinci Abdülhamid devri sonlarında bir zaman hafiye Fehim Paşanın (B.: Fehim Paşa, cild ,sayfa ) birâderlerinden birisinin himâyesinde Şişlide bir semâi kahvesi açılmışdı , bir akşam ben de gittim (B.: Çalgılı Kahve , cild ,sayfa ) ; gece bir hayli ilerleyip sokaklar tenhalaşdı, kahvehânede bulunanlar da azaldı ; nihâyet “ Tavşanlar geliyor ” denildi ; 15-17 yaşında siyah adalı şalvarı giymiş, bellerinde Trubulus kuşağı , üstlerinde siyah ipek gaytomla çok süslü işlenmiş câmedanlar (B.: Câmedan , cild , sayfa ) iki tâne Hiyotin, Sakız Adalı rum köçeği geldi. Şalvarlarının ağları çıplak ayaklarının aşık kemiklerine kadar sarkıkdı, meydana raksetmeye başladılar , ikisi de kumral saçlıydı ve çok güzel çocuklardı; edebiyatımızda Tavşan diye övülmüş küçük oğlanlar işte bu Hiyotislerin ecdâdı imiş. Sonra bir daha İstanbula Hiyotis gelmedi; çünkü meşrutiyet devrinde İtalyan ve Balkan harblerinde adalar elden çıkdı. Çankırılı Hacışeyh oğlu Ahmed Kemal