HIFZI EFENDİ – Onaltıncı Yüzyül şâirlerinden,asıl adı Mehmeddir,yârânı arasında Sarı Memi denilirdi.Çağdaşı olan Sehi Bey kendi adına nisbetle anılan şuerâ tezkiresinde şunları yazıyor :“..hâfızı kelâmullah kelâmullah olduğu için Hıfzî mahlasını almışdı,tab'ı hoş,şiirleri lâtif ve kendisi hayli zarif,ehli dil idi.Bir gece İstanbulda yattığı odada katlettiler,olan dünyalığını aldılar,mezarı Galata yakasındadır..”.Açıkca yazılmamakla beraber mahbub dost olduğu ve bir kötü genc tarafından odasına aldığı bir kötü genc tarafından parasına tamah edilerek öldürüldüğü anlaşılıyor.Aşağıdaki beyitini de aynı tezkireden alıyoruz : Nerkisü ruhsâra nakdi kalbi yandırdım yine Sînede mihrin çerâğını uyandırdım yine