Hazineli – Enderunda Hazine Koğuşundaki zülüflü ağalara verilmiş bir unvandır (B. Enderun : cild 9 , sayfa 5115) ; geçen yüzyıl sonlarının ünlü şâirlerinden Enderunlu Fâzıl Bey İstanbula getirildiğinde Enderuna alınmış ve Hâzine Koğuşuna alınmışdı (B.: Fâzıl Bey , Enderunlu Hüseyin, cild 10, sayfa 5589), ünlü şâir, o koğuşdaki arkadaşlarından birini “Defteri Aşk” isimli eserinde (B.: Defteri Aşk , cild 8, sayfa 4348) şöyle kaydediyor : Evvelâ bir kazâ fırtınası Bin ikiyüz dahi doksan senesi Arabistan beni attı Rûme Oldu ol vak'ai mâlûme Dil ki pervânei âşüfte dimağ Oldu fânûsi saray içre çırağ Meskenim oldu Hazîne Ocağı Kondu şirvana bu abdin yatağı Vahşiyim bir gözü bağlı kuşum Üsküfü haclet ile serpûşum Su dimek neydüğünü bilmez iken Âteşi aşkım olum şûle fiken Nazarı vâhidede velhâsıl Aşk ile doldu derûni Fâzıl Düşdü dil bir sanemi mümtâze Bir ocakzâdei âteşbâze O giranmâyei yâkut çehre Bir güherpâre hazîne içre Zikri hayr olsun o rahmetkârın Âhını almaz idi bu zârın Dili nâşâdımı şâd eyler idi Nigehi lütf ile yâd eyler idi Bir de gördüm ki o pâkîze vücûd Nâgihan oldu o yerden nâbûd Fâzıl Bey tarafından adı yazılmayan bu dilber ve nâzife gencin, çok genc yaşında öldüğü anlaşılıyor.