HÂZİM EFENDİ (Mehmed Aziz) – Onsekizinci Yüzyılda yaşamış ulemadan,1091(1680) İstanbulda doğdu,devrin kadıaskerlerinden Nefeszâde Abdürrahman Efendinin oğludur.O zamanların kötü geleneklerinden biri olarak ve ilmiye zâdegânlığına uyularak henüz üç yaşında iken müderris oldu,ve sonra sür'atle yükselerek 1130 (1718) da İzmir kadısı oldu ve aynı yıl içinde orada öldü.Şiir ile de meşgul olşumuşdur,Hâzim,şiirlerinde kullandığı mahlasıdır.Gazellerinden seçilmiş aşağıdaki beyitleri Sâlim Tezkiresinden alıyoruz : Yazub kabâyı sefîd üzre kâülün o gazâl Beyaz üzre buyuruldudur berâyi visâl ● Sâki sunuca câmı mûteber şarâb ile Bûs eyledim ayâğını ben de hicâb ile ● Mestâne olub üstüme dildâr yıkıldı Ağyâe dimiş ki bâşına yâr yıkıldı Haluk,edib,necib bir kişi olarak tanınmışdı.Hayatı hakkında başka kayde rastlanmadı.