HACIBEY – 1885 ile 1900 arasında Çenberlitaş civarında Tavukpazarında eski meşhur gedikli meyhânelerden Saraç Hanı Meyhânesini işletmiş bir rum meyhâneci,asıl adı tesbit edilemedi ( B.: Saraç Hanı Meyhânesi) . Ahmed Rasim bu meyhâneciyi “Muharrir,şâir,edib” isimli eserinde şöyle tasvir ediyor : “..mutasarrıf mâzulleri kıyâfetinde düzgün giyinir,kalem ricâlinden biriymiş gibi elinde tespih,hekrûbâ ağızlıklı,altın saat ve kordonlu,kendisi de akşamcılardandı.Vakti gelince meyhânenin iç bölmesi ortasına oturur,tıbkı bir müşteri gibi tavrını takınır,şişesini ısmarlardı.Veresiyeleri unutmak,verilmiş diye tezgâhtara haber yollamak gibi kibarlıkları vardı.Şâir Deli Hikmet Bey onun için kara gün dostudur dermiş (B.: Hikmet Bey,Deli) . Devrin büyük rindlerinden Tebrizli Remzi Baba bu meyhânenin âdetâ bir alâmeti fârikası,Hacıbey de şâirin kapu kâhyası gibi bir şeydi ,Remzi Babaya oda tutar sildirtir, süpürtür, şiltesini attırır, meyhanesinde yedirir, içirir, sızarsa başının altına yastık koydurtur, çıraklara gürültü etmemelerini tenbih eder, para verir, hasta olursa hekim çağırtıp baktırırdı. “Meyhane duvarlarının birkaç yerinde, Hacıbey tarafından itina ile camlanmış ve çerçevelenmiş olarak Remzi Babanın “Mey”, “Mahbub”, “Pîrimugan”, “Meyhâne” hakkındaki beyit ve kıt'aları asılıymış”. Mu...

HACIBEY – 1885 ile 1900 arasında Çenberlitaş civarında Tavukpazarında eski meşhur gedikli meyhânelerden Saraç Hanı Meyhânesini işletmiş bir rum meyhâneci,asıl adı tesbit edilemedi ( B.: Saraç Hanı Meyhânesi) . Ahmed Rasim bu meyhâneciyi “Muharrir,şâir,edib” isimli eserinde şöyle tasvir ediyor : “..mutasarrıf mâzulleri kıyâfetinde düzgün giyinir,kalem ricâlinden biriymiş gibi elinde tespih,hekrûbâ ağızlıklı,altın saat ve kordonlu,kendisi de akşamcılardandı.Vakti gelince meyhânenin iç bölmesi ortasına oturur,tıbkı bir müşteri gibi tavrını takınır,şişesini ısmarlardı.Veresiyeleri unutmak,verilmiş diye tezgâhtara haber yollamak gibi kibarlıkları vardı.Şâir Deli Hikmet Bey onun için kara gün dostudur dermiş (B.: Hikmet Bey,Deli) . Devrin büyük rindlerinden Tebrizli Remzi Baba bu meyhânenin âdetâ bir alâmeti fârikası,Hacıbey de şâirin kapu kâhyası gibi bir şeydi ,Remzi Babaya oda tutar sildirtir, süpürtür, şiltesini attırır, meyhanesinde yedirir, içirir, sızarsa başının altına yastık koydurtur, çıraklara gürültü etmemelerini tenbih eder, para verir, hasta olursa hekim çağırtıp baktırırdı. “Meyhane duvarlarının birkaç yerinde, Hacıbey tarafından itina ile camlanmış ve çerçevelenmiş olarak Remzi Babanın “Mey”, “Mahbub”, “Pîrimugan”, “Meyhâne” hakkındaki beyit ve kıt'aları asılıymış”. Muhakkak ki Remzi Baba Saraçhanı Meyhanesinin bir süsü olmuştu. (B.: Remzi Baba) .