HAYREDDİN ÇAVUŞ (Bahriyeli) – 1900 ile 1905 arasında yirmi yaşlarında bir genc olup destede güreşir bir pehlivandı ;Üsküdarlı olub Tabaklar Mescidi imamının oğluydu,pehlivanlğıı kadar güzelliği ve yakışıklılığı ile de tanınmışdı,Haddehâneden yetişmiş,Sultâniye veya İzzeddin Vapurunun çarkcılarındandı.Hatice adında güzel bir kızla evlenmişdi; o zamanlar bu Hayreddin Çavuş için lâtife yollu bir manzum kaleme almışdım ki şudur : Bizim Haddehâneden yetişmişdir o kaplan Sırtı yere gelmemiş güzîde bir pehlivan Sâde güç kuvvet değil,el ayak kaş göz ile Bir erkek güzelidir Hayredinim balaban Hele şanlı forması içinde gör o şâhı Yosma hanım gönlünü nasıl eyleyor talan Kuşak ucu belinden sarkar gümüş topuğa Gaayet ile çalımlı bıçkın meşrebdir oğlan Nâme yazan yazana kadınlardan kızlardan “Çavuşum nazlanma gel gel de belime dolan “Güzel çavuşum gel gel bekletme vurgununu “Terk eyle nahvetini Tersâneli nevcivan “Güzel çavuşum gel gel ayaklarnı her akşam “Göz yaşımla yıkarım akıtub kolan kolan “Kışın siyah giyersin yazın da beyazlarla “Sen âfeti devransın sözümde yokdur yalan “İşte attım imzâyı kabul eyle nâmemi “Yolun gözler câriyen Hatice binti falan..”. Vâsıf HİÇ