HÂŞİM BEY (Hüseyin) – Geçen asır sonlarında yetişmiş bir türk aydını ; 1277 (1860-1861) de Mora Yenişehrinde (Larissa'da) doğdu,oranın eşrafından Şerif Abdülkadir Efendinin oğludur.Kendisini yakından tanımış olan Mahmud Kemal İnal onu şöyle tasvir ediyor :“..mütedeyyin,afif,müstakim,müeddeb,kamiyetkâr,zarif,lâtif,nâzik,hassas,fâzıl,edib,şâir,hattat,ressam,musikişinas,hoş sadâ,hoş esdâ,şen ve şâtır,sabihül vecih..orta boylu,mâvi gözlü,beyaz sakallı..saçı sakalı pek genc iken ağarmışdı,fakat yüzünde sabâhet ve tarâvet bâki idi..”. Memleketinde iken,Yenişehir Mutasarrıfı Said Paşanın kâtibliği ile gelen Muallim Naci Efendi ile tanışdı.Çocukluğundan özel ve sağlam bir tahsil görmüşdü,1297(1880)de Yenişehrin Yunanistana terki üzerine âilesiyle bitlikde İstanbula geldi,Bâbıâlide İmtiyazla Eyâletler Kaleminde kâtiblik ile memuriyet hayatına başladı,ki aynı kalemde çalışan M.K.İnal ile yakın dostluğu o tarihde başladı.Fatih Camiinde Hoca Ahmed Remzi Efendinin derslerine devam ederek icâzetnâme aldı.Bir yandan da Sanayii Nefîse Mektebine devam ederek yağlı boya ve karakalem resim tahsil ederek diploma aldı. Evvelâ Zekâi Dededen,sonra Bolâhenk Nuri Beyden musiki öğrendi.Askeri Baytar Mektebi ileBayazıd Rüşdiyesinde bir süre muallimlik yapdı.Sonra Mektebi Harbiye başkâtibliğine tayin edildi...

HÂŞİM BEY (Hüseyin) – Geçen asır sonlarında yetişmiş bir türk aydını ; 1277 (1860-1861) de Mora Yenişehrinde (Larissa'da) doğdu,oranın eşrafından Şerif Abdülkadir Efendinin oğludur.Kendisini yakından tanımış olan Mahmud Kemal İnal onu şöyle tasvir ediyor :“..mütedeyyin,afif,müstakim,müeddeb,kamiyetkâr,zarif,lâtif,nâzik,hassas,fâzıl,edib,şâir,hattat,ressam,musikişinas,hoş sadâ,hoş esdâ,şen ve şâtır,sabihül vecih..orta boylu,mâvi gözlü,beyaz sakallı..saçı sakalı pek genc iken ağarmışdı,fakat yüzünde sabâhet ve tarâvet bâki idi..”. Memleketinde iken,Yenişehir Mutasarrıfı Said Paşanın kâtibliği ile gelen Muallim Naci Efendi ile tanışdı.Çocukluğundan özel ve sağlam bir tahsil görmüşdü,1297(1880)de Yenişehrin Yunanistana terki üzerine âilesiyle bitlikde İstanbula geldi,Bâbıâlide İmtiyazla Eyâletler Kaleminde kâtiblik ile memuriyet hayatına başladı,ki aynı kalemde çalışan M.K.İnal ile yakın dostluğu o tarihde başladı.Fatih Camiinde Hoca Ahmed Remzi Efendinin derslerine devam ederek icâzetnâme aldı.Bir yandan da Sanayii Nefîse Mektebine devam ederek yağlı boya ve karakalem resim tahsil ederek diploma aldı. Evvelâ Zekâi Dededen,sonra Bolâhenk Nuri Beyden musiki öğrendi.Askeri Baytar Mektebi ileBayazıd Rüşdiyesinde bir süre muallimlik yapdı.Sonra Mektebi Harbiye başkâtibliğine tayin edildi. Enver Paşanın harbiye nazırlığında,diger pek çok memur arasında emekliye sevk edildi.Geçim sıkıntısına düşdü.Evkaf Nezâreti tarafından Medresetül Hattâtine yazı tarihi muallimliğine tayin edildi. Daha sonra,Bâbıâli Avlusunda kurulan Hazînei Ivrak(Arşiv) dâiresine tasnif heyeti müdürlüğüne,ücretle,müdür tayin edildi.Bir medreseye de edebiyat muallimi oldu. 1918 deki büyük yangında,Sarıgüzelde kira ile oturduğu av ile birlikde bütün eşyası,kitabları,yazıları,resimleri yandı ve zavallı aydın kibar adama çok ağır bir darbe oldu.O perişanlık içinde,Anadoluhisarında zevcesi,iki kızı ve bir oğlu ile kiracı olarak barındığı evde 13 rebiülevvel 1339 gecesi (25 eylül 1920) vefat etti, Göksu Kabristanına defnedili. Hüseyin Hâşim Beyin ölümü üzerine Şâir Yaşar Şâdi (B.:Yaşar Şâdi) onbeş beyitlik bir mersiye yazmışdır,son beyiti şudur : Ruhun büyükdü,fartı tevâzu idi âdetin Kaldın tevâvuunla da mechûlü milletin Bir gün irticalen söylediği şu kıt'a da Hâşim Beyin şiir diline örnekdir: Ey ruhleri gül,zülfi lâtifi sünbül, Aşkın ile buldu ömri câvid gönül. Âlemde benim gül kadar olsun ömrüm, Gül üötüne gül koklar isem ey yüzü gül .