HÂŞİM BABA – Geçen asrın ortalarında İstanbulda kalender dervişlerin kutbu olarak bilinmiş bir maczub ;Saraçhânede saraç bekârlarının oturduğu odalardan birinde otururdu.Sadırâzam Mustafa Reşid Paşa için yobazlar “Gâvur Vezir” derlerdi,Hâşim Baba ise her dolaşdığı yerde onu müdâfaa eder :“Onun eliyle görülecek büyük işler vardır..” derdi. Şehzâdebaşında Kuycu Murad Paşa Medresesinde oturur ve yobaz tâifesi tarafından “İmâıâzam” lakabı ile anılır Reşid Paşa düşmanlarından biri anlatırmış :“Kırım Harbi oldu,Reşid Paşanın eliyle ingiliz ve fransız askeri ve donanması İstanbula gelip Karadenize çıkdılar,moskofa karşı bize yardım ettiler,kimsenin burnu kanamadan yine dönüp gittiler,Hâşim Babanın kerâmeti zâhir oldu,bizler de ondan sonra ağızlarımıza kilid vurduk..” dermiş. Şu iki kıt'a bu kalender derviş içindir : Derviş kalenderlerin ,Hâşim Baba kutbudur. Pâ bürehne,abâ pûş sâde aşkı sanman libas matlûbudur. Her sözünde bir hikmet,nazarında kerâmet, Bir de can yoldaşı var; bir serkeş laz mahbûbudur. o Tarih Enson kelâmı “Allah hû”,tarihini etti ayan “Göçdü Kutub Hâşim Baba,pâl bürehne nîm uryan ” 1202 + 77 (Allah hû) = 1279 (M.1862 – 1863) Bibl.: Aşcı Dede İbrahim Bey hâtıratı ;Âşık Râzi,evrâkı metrûke.