On altıncı asrın namlı şair ve hattatlarından, aslı Akşehirdendir; pek genç yaşında İstanbula gelip yerleşmiştir. Gubarin yazıyı sevdiğinden bu ismi mahlâs olarak almıştır. Sülüs ve nesih hattı Şeyh Hamdullahzade Mustafa Dededen öğrenmiştir. Uzun zaman Hicazda mücavir olarak kalmış. İstanbula dönüşünde Şeyh Vefa dergâhına kapanarak inzivaya çekilmiş iken Şehzade Bayezidin oğlu Orhana muallim tayin olunmuştur. Şehzade Bayezid ve oğullarının felâketi ile biten vak’ada Kanunî Süleymanın gazebine uğrayacağından korkarken o yıl Hicaza giderek hacıların mahfil kadısı tayin edildiğine dair bir Hükmü Hümayun almıştı; Padişah bu hükmün kenarına kendi elyazısile şu mısraı yazmıştı: Şimdi bildim kim imiş mahfile kadı olsun! Hoca Abdürrahman Gubari de teşekkür makamında padişaha: Şöyle hizmet edeyim kafile razı olsun!. mısraını yazıp göndermişti; bu zarafet Süleyman Kanunînin çok hoşuna gitmiş, Gubariye Mısır darphanesinden yevmiye kırk para harçlık bağlamıştı. Gubari bu ikinci Hicaz seyahatinden dönmedi, Mekkede mücavir olarak yerleşti ve orada 1566 (H. 194) da vefat etti. Gubari, hoşsohbet, nükteci adamdı; şu zarif kıt’a edebiyat tarihimizin kaydettiği en güzel medhiyelerindendir: Ey Gubari bu cihan içre benim Kimse eş’arıma toz konduramaz Meğer ol kâtibi müstâcel kim Hattı şi’rim kur...

On altıncı asrın namlı şair ve hattatlarından, aslı Akşehirdendir; pek genç yaşında İstanbula gelip yerleşmiştir. Gubarin yazıyı sevdiğinden bu ismi mahlâs olarak almıştır. Sülüs ve nesih hattı Şeyh Hamdullahzade Mustafa Dededen öğrenmiştir. Uzun zaman Hicazda mücavir olarak kalmış. İstanbula dönüşünde Şeyh Vefa dergâhına kapanarak inzivaya çekilmiş iken Şehzade Bayezidin oğlu Orhana muallim tayin olunmuştur. Şehzade Bayezid ve oğullarının felâketi ile biten vak’ada Kanunî Süleymanın gazebine uğrayacağından korkarken o yıl Hicaza giderek hacıların mahfil kadısı tayin edildiğine dair bir Hükmü Hümayun almıştı; Padişah bu hükmün kenarına kendi elyazısile şu mısraı yazmıştı: Şimdi bildim kim imiş mahfile kadı olsun! Hoca Abdürrahman Gubari de teşekkür makamında padişaha: Şöyle hizmet edeyim kafile razı olsun!. mısraını yazıp göndermişti; bu zarafet Süleyman Kanunînin çok hoşuna gitmiş, Gubariye Mısır darphanesinden yevmiye kırk para harçlık bağlamıştı. Gubari bu ikinci Hicaz seyahatinden dönmedi, Mekkede mücavir olarak yerleşti ve orada 1566 (H. 194) da vefat etti. Gubari, hoşsohbet, nükteci adamdı; şu zarif kıt’a edebiyat tarihimizin kaydettiği en güzel medhiyelerindendir: Ey Gubari bu cihan içre benim Kimse eş’arıma toz konduramaz Meğer ol kâtibi müstâcel kim Hattı şi’rim kuruyunca duramaz. Şu beyti de Şeyh Vefâ Dergâhına girdiği sıralarda yazmıştı: Seri kûyi Vefânın hâkisâri Ayaklar toprağı miskin Gubâri..