HASAN FEHMİ EFENDİ – Osmanlı şeyhülislâmlarının yüzonuncusu,ilmiye muhitinde “Akşehirli” diye anılırdı, Ilgınlı aslı Ilgınlıdır,1210 (M.1795-1796) da doğdu, Osman Efendi adında bir zâtin oğludur ;pek küçük yaşda tahsil için Konayaya gitti,çok fakir bir âilenin evlâdı olduğu halde tahsil yolunda her sıkıntıya göğüs gerdi.Konyada aynı medresede oda arkadaşı olan ve kendisi gibi zaruret işinde okuyan Amasyalı Halil ile anlaşarak beraberce İstanbula geldiler (B.:Halil Efendi,Kara,cild ,sayfa ); İstanbulda devrin namlı hocalarından Vidinli Mustafa Efendinin talebesi oldular.Hasan Fehmi Efendi açılan bir rüus imtihanını kazanarak 1263 (1846-1847) de Fatih Medresesinde müderris oldu,yolunda sahın müderrisliğine kadar yükseldi.1861 de Sultan Azize hünkâr hocası tayin edilerek mesleğinin şöhretlerinden biri oldu,on sene kadar bir zaman içinde Mekke Kadılığı pâyesi,İstanbul Kadılığı pâyesi aldı,pâdişahın Mısır seyahatında maiyetinde bulundu,1284 (1867-1868) de Anadolu Kadıaskeri,az sonra Rumeli Kadıaskeri,5 muharrem 1285 de de (29 mayıs 1868) şeyhülislâm oldu , 2 receb 1288 (17 eylül 1871) de ayrıldı; ikinci şeyhülislamlığı da 13 rebiülâhir 1291 – ilmiyenin o en yüksek makaamına ikinci defa olarak 4 cemâziyelâhir 1291 de tayin edildi (18 temmuz 1874) ve 13 rebiülâhir 1293 de (8 mayıs...

HASAN FEHMİ EFENDİ – Osmanlı şeyhülislâmlarının yüzonuncusu,ilmiye muhitinde “Akşehirli” diye anılırdı, Ilgınlı aslı Ilgınlıdır,1210 (M.1795-1796) da doğdu, Osman Efendi adında bir zâtin oğludur ;pek küçük yaşda tahsil için Konayaya gitti,çok fakir bir âilenin evlâdı olduğu halde tahsil yolunda her sıkıntıya göğüs gerdi.Konyada aynı medresede oda arkadaşı olan ve kendisi gibi zaruret işinde okuyan Amasyalı Halil ile anlaşarak beraberce İstanbula geldiler (B.:Halil Efendi,Kara,cild ,sayfa ); İstanbulda devrin namlı hocalarından Vidinli Mustafa Efendinin talebesi oldular.Hasan Fehmi Efendi açılan bir rüus imtihanını kazanarak 1263 (1846-1847) de Fatih Medresesinde müderris oldu,yolunda sahın müderrisliğine kadar yükseldi.1861 de Sultan Azize hünkâr hocası tayin edilerek mesleğinin şöhretlerinden biri oldu,on sene kadar bir zaman içinde Mekke Kadılığı pâyesi,İstanbul Kadılığı pâyesi aldı,pâdişahın Mısır seyahatında maiyetinde bulundu,1284 (1867-1868) de Anadolu Kadıaskeri,az sonra Rumeli Kadıaskeri,5 muharrem 1285 de de (29 mayıs 1868) şeyhülislâm oldu , 2 receb 1288 (17 eylül 1871) de ayrıldı; ikinci şeyhülislamlığı da 13 rebiülâhir 1291 – ilmiyenin o en yüksek makaamına ikinci defa olarak 4 cemâziyelâhir 1291 de tayin edildi (18 temmuz 1874) ve 13 rebiülâhir 1293 de (8 mayıs 1876) da ayrıldı,ve Medineye sürgün gönderilerek 1298 de (1881) orada öldü ve defnedildi.İki defa şeyhülislâmlığı altı sene kadar sürmüşdür.İyi arabca ve farsca bilirdi,fetvâlarında imzasını “Ketebehülfakir hâcei hazreti şehriyârî Hasan Fehmi El-Hüseynî” diye atardı.Devrinin medrese ulemâsınca makbul sayılmış bazı eserleri şunlardır :“Riyâzı Hâkaaniye”,“Levâmii Efkâr”,“Ahkâmı Mer'iye”. Türkce ve farsca şiirleri ile arabca divânını bastırmamışdır. Bibl.: İlmiye Salnâmesi.