HASAN EFENDİ (Şeyh Necmeddin) – Mübârek gecelerde minârelerin kandil ile donatılması âdetini koyan zât ;Kocamustafapaşa Sünbülî Dergâhı şeyhlerinden;Rumelinde Alacahisar kasabasında doğmuşdur,Şeyh Mehmed adında bir zâtin oğlu olup ,o da oraların evlâdı fâtihanından Bahâdır Beyin oğlu idi.Babasının ölümünden sonra İstanbula geldi,yıllarca Mirahur zâviyesinde bir höcrede oturdu,nefis riyâzeti yapdı,önce Gülşeni şeyhlerinden Hasan Zarifî'ye,onun ölümünden sonra da sünbüli şeyhlerinden Yakub Efendiye intisabetti.İstanbulda Sünbüliye tarikatının en büyük dergâhı olan Kocamustafapaşa Tekkesi şeyhi Yakub Efendinin ölümünde yerine Şeyh Sinan,onun da Şeyhülharemlik ile hicaza gitmesi üzerine Necmeddin Hasan Efendi 985 (1577) de Kocamustafapaşa şeyhi oldu. O yılın 12 rebiülevvel mevlud gecesi Kocamustafapaşa Camiinin minâresini kandillerle donattı,İstanbul halkı tarafından o kadar beğenildi ki devrin pâdişahı Üçüncü Sultan Muradın bir fermanı ile bundan böyle bütün mübârek gecelerde minârelerin kalndille donatılması dinî bir âdet hâline geldi. Hattâ bir yılda dört mübârek geceye, “Regaaib”,“Mevlud”,“Mîrac” ve “Berat” gecelerine halk ağzında “Kandil” denilmesi de o tarihden sonra başladı. Dâimî bir riyâzet içinde yaşamışdı,yıl orucu tutardı.Ders ve namaz vakitlerinden başka odasından nâdire...

HASAN EFENDİ (Şeyh Necmeddin) – Mübârek gecelerde minârelerin kandil ile donatılması âdetini koyan zât ;Kocamustafapaşa Sünbülî Dergâhı şeyhlerinden;Rumelinde Alacahisar kasabasında doğmuşdur,Şeyh Mehmed adında bir zâtin oğlu olup ,o da oraların evlâdı fâtihanından Bahâdır Beyin oğlu idi.Babasının ölümünden sonra İstanbula geldi,yıllarca Mirahur zâviyesinde bir höcrede oturdu,nefis riyâzeti yapdı,önce Gülşeni şeyhlerinden Hasan Zarifî'ye,onun ölümünden sonra da sünbüli şeyhlerinden Yakub Efendiye intisabetti.İstanbulda Sünbüliye tarikatının en büyük dergâhı olan Kocamustafapaşa Tekkesi şeyhi Yakub Efendinin ölümünde yerine Şeyh Sinan,onun da Şeyhülharemlik ile hicaza gitmesi üzerine Necmeddin Hasan Efendi 985 (1577) de Kocamustafapaşa şeyhi oldu. O yılın 12 rebiülevvel mevlud gecesi Kocamustafapaşa Camiinin minâresini kandillerle donattı,İstanbul halkı tarafından o kadar beğenildi ki devrin pâdişahı Üçüncü Sultan Muradın bir fermanı ile bundan böyle bütün mübârek gecelerde minârelerin kalndille donatılması dinî bir âdet hâline geldi. Hattâ bir yılda dört mübârek geceye, “Regaaib”,“Mevlud”,“Mîrac” ve “Berat” gecelerine halk ağzında “Kandil” denilmesi de o tarihden sonra başladı. Dâimî bir riyâzet içinde yaşamışdı,yıl orucu tutardı.Ders ve namaz vakitlerinden başka odasından nâdiren çıkar,çıkdığ zamanda çiçek ile meşgul olurdu,zamanının namlı çiçekcilerinden bilinmişdir.Görülmemiş bir sünbül elde etmiş, “Şeyh Sünbülü” adı ile tescil edilmişdi: Âşıkı yanında işbu gevhere olmaz bahâ Ger sorarsan âdını “Şeyh Sünbülü” dirler ana Tekkede bir meyva bağçesi yapmışdı,orada da nâdide bir nar,bir kızılcık ve bir fındık yetişdirmiş,onlara da “Şeyh Narı”,“Şeyh Kızılcığı” ve “Şeyh Fındığı” isimleri verilmişdi. Gençliğinde seyahati çok severdi. Ayağı uğurlu bilindiğinden Birinci Sultan Ahmed tarafından büyük camiinin temel atma merâsimine bilhassa dâvet edilmişdi. Gençliğinde seyahatı çok severdi,mısıra kadar gitmişdi,iki defa da Bagdada gitmişdi. 1018 (1609) de Hacca gitti,yanında müridlerinden de bir kaç kişiyi götürdü,hac farizasını ifâden sonra dervişlerini İstanbula gön-yanında yalnız bir dervişi ile Yemene gitti,orada “Yerim” isminde bir mevkii pek beğenerek :“Burası artıkbenim yerimdir!..” dedi,San'a ve Aden'i gördükden sonra Yerim'de yerleşdi ve 1019 (1610) da orada vefat etti..