HASAN ÇELEBİ (Karahisârîkulu) – Onaltıncı asrın büyük hattatlarından;İstanbulda Süleymaniye Camii ve Külliyesinin ve Edirnede Selimiye Camiinin yazılarını yazan sanatkâr ,aslı çerkesdir,pek küçük yaşda esirciler tarafından İstanbula köle olarak getirilmiş ve türk yazı sanatının kutublarından Ahmed Şemseddin Karahisârî tarafından satın alınmışdır ,rüşüd çağına gelince de azad edilerek bu büyük üstadın mânevî evlâdı olmuşdur,tahsil ve terbiyesine yakın alâka gösterilerek yetişdirilmişdir.Yazı sanatını bir dâhîden gereği gibi öğrenmiş,fakat babalığı üstâdın mukallidi olmayarak yazılarında kendisi de üstâdâne şahsiyet sâhibi olmuşdur,öylesine ki Ahmed Şemseddin Karahisârî çok ağır bir işi kabul edemeyecek kadar yaşlı olduğundan Süleymaniye Camii ve Külliyesi tamamlanırken yazı işlerine Karahisârîkulu Hasan Çelebi memur edilmişdir.Büyük üstâdına daimâ bir velînimet,baba gibi bakan Hasan Çelebi Süleymaniye Camiinin harem kapusunun solundaki kitâbeyi “Hasan Bin Karahisârî” diye imzalayacak kadar yakınlık göstermişdir. Derler ki Ahmed Şemseddin Efendi ,yaşının ileri olmasına rağmen Süleymaniye yazılarının hürmeten kendisine teklif edilmesini beklemiş,bu pek şerefli işin mânevî evlâdı da olsa bir şâkirdine verilmesinden müteessir olmuşdur;yine rivâyet edilir ki Hasan Çelebi bunu his etmiş...

HASAN ÇELEBİ (Karahisârîkulu) – Onaltıncı asrın büyük hattatlarından;İstanbulda Süleymaniye Camii ve Külliyesinin ve Edirnede Selimiye Camiinin yazılarını yazan sanatkâr ,aslı çerkesdir,pek küçük yaşda esirciler tarafından İstanbula köle olarak getirilmiş ve türk yazı sanatının kutublarından Ahmed Şemseddin Karahisârî tarafından satın alınmışdır ,rüşüd çağına gelince de azad edilerek bu büyük üstadın mânevî evlâdı olmuşdur,tahsil ve terbiyesine yakın alâka gösterilerek yetişdirilmişdir.Yazı sanatını bir dâhîden gereği gibi öğrenmiş,fakat babalığı üstâdın mukallidi olmayarak yazılarında kendisi de üstâdâne şahsiyet sâhibi olmuşdur,öylesine ki Ahmed Şemseddin Karahisârî çok ağır bir işi kabul edemeyecek kadar yaşlı olduğundan Süleymaniye Camii ve Külliyesi tamamlanırken yazı işlerine Karahisârîkulu Hasan Çelebi memur edilmişdir.Büyük üstâdına daimâ bir velînimet,baba gibi bakan Hasan Çelebi Süleymaniye Camiinin harem kapusunun solundaki kitâbeyi “Hasan Bin Karahisârî” diye imzalayacak kadar yakınlık göstermişdir. Derler ki Ahmed Şemseddin Efendi ,yaşının ileri olmasına rağmen Süleymaniye yazılarının hürmeten kendisine teklif edilmesini beklemiş,bu pek şerefli işin mânevî evlâdı da olsa bir şâkirdine verilmesinden müteessir olmuşdur;yine rivâyet edilir ki Hasan Çelebi bunu his etmişdir ve mihrab yazısını ayaklarına kapanarak recâ etmek suretiyle üstâdına yazdırmışdır.Diğer bir rivâyete görede Süleymaniyenin büyük kubbesinin yazısı Ahmed Şemseddin Efendinindir.Tuhfei “Tuhfeti Hattâtîn” müellifi Süleyman Sadeddin Efendi :“ Hasan Çelebi Süleymaniyenin bütün celî hatlarını tamamlamış fakat Taamhânenin içindeki ve Yut'amûnet Taam âyeti kerîmesi kalmışdı ki işin ağırlığından gözleri hastalanmışdı,o âyeti Ahmed Şemseddin Efendiye müracaatle tamamlamış olsalar gerek,vâkıa cümlesinden o kitâbede mehâret ziyâdedir” diyor. Evliyâ Çelebi ise Hasan Çelebinin Edirnede Selimiye Camiinin büyük kubbesinin yazısını yazarken bir kazâ eseri iki gözünü birden kaybederek kör olduğunu,muhakkak ki Edirnede yaşayagelmiş bi hak rivâyetine dayanarak yazıyor : “...bu cami kubbesinin ortasına âyeti kerime tahrir ederken bîçâre hattat Hasan Çelebinin çeşmi nerkisinin bir gözüne kireç tozu düşüb ah gözüm diyerek can havli ile yanında hazır olan kova içinde kalemlerini yıkadığı kireçli su ile çeşmi gazâlini yıkayınca öbür gözü dahi pişip kör olmuşdur,kemal ve mârifeti orada hitam bulmuşdur.Sonra Selim Han afâlet edip Hasan Çelebiye Bâbıhümâyun vazifelerinden yevmiye iki sikkei hasene ihsan etmiş,bakiyei ömürünü onunla âhir etmişdir..”. Karahisârîkulu Hasan Çelebi hicrî 1002(M.1593-1594)den sonra vefat etti,İstanbulda Sütlücede üstâdı babalığının yanına defnedildi (B.: Ahmed Şemseddin Karahisârî ,cild 1,sayfa 472)