HASAN ( Kara) – Geçen asır sonlarında Üsküdar İskelesi kayıkcılarından bir delikanlı ;Oyacı Hüsniye diye anılan ve kendi elinin emeği ile geçinen bir kızla sevişmiş,muaşakaları dillere destan olmuş,iki garib gencin mâcerâsını duyan Üsküdarın cömerd ve kibar vezirlerinden Kaptanıderyâ Hacı Ahmed Vesim Paşanın (B.:Ahmed Vesim Paşa,Hacı,cild 1,sayfa 487) himâye kanadı altında evlenerek muradlarına ermişlerdir.Aşağıdaki manzûmeyi Üsküdarın ünlü halk şâirlerinden Vâsıf Hoca yazmışder : Oyacı Hüsniye Sultantepeli Kulakları sahte elmas küpeli Çeküb bir köşeye o kara kızı Kara Hasan iti gibi öpmeli Hasana it dedim sözün gelişi Tarîki müstakim üzre her işi Kayıkcı eşbehin bulunmaz eşi Nakşi hüsnüne denk ayağı eli Üsküdarda destan oldu mâcerâ Pek çok laflar oldu hem çûnü çirâ Yan yana durur mu barutle çıra Hem oğlan hem de kız insan güzeli Hüsniyeyle Hasan dengi dengine İkisi de kara rengi rengine Salalım deryâyı aşkda engine Çöplerni çatmayı sevab bilmeli Hacı Paşamızın elli altunu Vezirlik şânından ihsan kanunu Düğün eleğinden eleyüb unu Kız ile oğlan baş göz etmeli