HAMZA (Arabacı) – Geçen asır sonlarında kalender halk şâiri Erzurumlu Âşık İbrahimin ayakdaşlarından bir çapkın delikanlı,Tavukpazarındaki bir bekâr hanında oturduğu sıralarda oda yoldaşı ;kalender şâir ondan şu kıt'alarla bahsediyor : Kulak asma etrâfa müzevire gammaza Bak nasıl inliyor bak elimdeki şu saza Bûsi pâyine destur verdi diye şehbazım Erîkei Lâhutda her telinden bir Hamza Yedi iklim dört bucak gezmiş tozmuş dervişim Güzel arayıb bulmak güzel sevmekdir işim Vahşet üzre serkeşan olur ipek ibrişim Ey pâ bürehne kopuk çekme kendini naza Adım Âşık İbrahim memleketim Erzurum Ayırmam firenk türkü bu çingene bu urum Gördüm mü bir güzeli o anda seviyorum Hele biterim bıçkın hallaç kayıkcı laza Sor bakalım kim diye Hamzayı sor bir hele Handa oda yoldaşım arabacı hergele Hayrânım o boybosa o ayağa o ele Ülfetde muhabbetde çıkarmaz hiç maraza İşte böyledir benim yâri gaarım Hamza Şah Ayakları çıplakdır başında keçe külâh Bir mitil yorgan ile bir çadıra eyvallah Şimdiden karar verdik sayfiyedeyiz yaza Vâsıf HİÇ