HAMPİR ,HAMPUR – Konar göçer oba çingenelerinin 8 – 12 yaş arası şoparlarının kendilerine has danslarının kendi ağızları ile adı ;İstanbul civarına kondukları zaman büyükleri,yetişkince kızlar oğlanlar şehre girer dolaşır ama şoparcıklar çadırlarının yanından ayrılmazlar,kendilerini uzakdan yakından seyreden şehirliye ,kendilerine has şirinlik ile sırnaşarak dilenirler,bahşişi kopardıkları zaman da sevinçlerinden “Hampir” oynarlardı ;Hampir,ellerini koltuklarının altına sokup çıplak ayakları ile ve çok sür’atli hareketlerle ve türküler söyleyerek zıplama,tepinmeden ibârettir.Zamanımızın şoparları Hampir’i unutmuş gibidirler (B.: Çingene, cild 7,sayfa 3986). Sırnaşık karşılama şöyle başlardı: : – Ha veresin bir beş paracık bana paşa beyim ! – Ha buyurasın bir metelikcik de bu öksüze,Mevlâv bereket versin kesenize ! – Ha toslayasın bana da bir iki mangırcık ! Hampir’de söyledikleri türküler de teşekkür yerinde şeylerdi : Yalvarırım Mevlâya Düşürmesin belâya ! Düşesin genc yaşında Bir gözleri elâya ! Şoparlar oynar Hampur Dale’min (babamın) sırtı kanbur Ha versin Odel (Allah) sana Çil çil altın bir kalbur ! Pınar başı serindir Cin çukuru derindir Bu çukurdan korkarsan Şoparları sevindir ! Bir de şirin uğurlamaları vardı,işlerinden en serpilmişi ileri çıkar,öbürleri sessiz zıplar...

HAMPİR ,HAMPUR – Konar göçer oba çingenelerinin 8 – 12 yaş arası şoparlarının kendilerine has danslarının kendi ağızları ile adı ;İstanbul civarına kondukları zaman büyükleri,yetişkince kızlar oğlanlar şehre girer dolaşır ama şoparcıklar çadırlarının yanından ayrılmazlar,kendilerini uzakdan yakından seyreden şehirliye ,kendilerine has şirinlik ile sırnaşarak dilenirler,bahşişi kopardıkları zaman da sevinçlerinden “Hampir” oynarlardı ;Hampir,ellerini koltuklarının altına sokup çıplak ayakları ile ve çok sür’atli hareketlerle ve türküler söyleyerek zıplama,tepinmeden ibârettir.Zamanımızın şoparları Hampir’i unutmuş gibidirler (B.: Çingene, cild 7,sayfa 3986). Sırnaşık karşılama şöyle başlardı: : – Ha veresin bir beş paracık bana paşa beyim ! – Ha buyurasın bir metelikcik de bu öksüze,Mevlâv bereket versin kesenize ! – Ha toslayasın bana da bir iki mangırcık ! Hampir’de söyledikleri türküler de teşekkür yerinde şeylerdi : Yalvarırım Mevlâya Düşürmesin belâya ! Düşesin genc yaşında Bir gözleri elâya ! Şoparlar oynar Hampur Dale’min (babamın) sırtı kanbur Ha versin Odel (Allah) sana Çil çil altın bir kalbur ! Pınar başı serindir Cin çukuru derindir Bu çukurdan korkarsan Şoparları sevindir ! Bir de şirin uğurlamaları vardı,işlerinden en serpilmişi ileri çıkar,öbürleri sessiz zıplar dururlarken o sağ elini havaya kaldırarak selâmlar verirdi ve : – Hoy efendi,hoy efendi !..Akete nanay,makete nanay !..İlle velâkin sağına pırna,soluna pırnay !..Çali lûm güle güle..toptan savranga selâm,dacalana havla muğli !..derdi. (Hey efendi,hey efendi !..Size lâzım gelen saygı ve ikramda bulunamadıksa da kusura bakma..haydi şükür güle güle !..yine buyur,soranların cümleten selâm !..) Osman Cemal KAYGILI