H13017

Folklor

Halvet, Hamam, Hammam, Bathhouse, Mehmet Zeki Pakalın, Kamus-ı Türki (Şemseddin Sami), Osmanlı Tarih Deyim ve Terimleri, Niyazi, Enderunlu Fazıl Bey, Balıkhane Nâzırı Ali Riza Bey

Belge

El yazısı

Türkçe, Osmanlı Türkçesi

Açık erişim

Kadir Has Üniversitesi

Kâğıt üzerine tükenmez kalem

Halvet Hamam: Arapça’da hamm kökünden. Kızdırmak, ısıtmak. Hammam: Yıkanılacak yer. Garb Türkçesinde vezin zaruri olmadıkça şeddesiz. Tellâk selam verir buyurun ağam Size mahsus bugün bu güzel hamam Şemşir naleyn ipek futalar tamam (Galatalı Hüseyin. Destân-ı şengül hamamı) Camekân: Soyunma yeri. Gurur etme libâs-ı fahr eyle ömrüm cihândır bu Kabâ-yi cismini kor bunda herles camekândır bu Halvet: Arapça. Hâlâ kökünden. Boşluk. Bir şey olmayan yer. Halvet: Yalnız kalma. Tenhaya çekilme. Boş ve hâlî yer. Yalnız yıkanmaya mahsus bölmeler. Ne fezâhatlar eder ol zümrede Dahil-i halvet-i hammam içre Fazıl - Zenannâme Natur: Arapça Natar (Bağı ve bahçeyi korumak, beklemek) natur, natır = bekçi. Hamamların soyunma yerlerinde hizmet eden uşak Ah ol pakize beden naturlar O ayak üzere olan billurlar Fazıl - Zenannâme Nalin: Nal (Arapça. Ağaçtan ayakkabı) Peştemâl: Püşt-mâl (Farsî. Arka. Sırt. Malîden: Ağuşa vurmak. Sürmek) Arka oğuşturan şey. İsim: Belden aşağıya bağlanan bez. Halk ağzında peştemâl Hamam çıplağının yoktur karası Soyunmuştur bir peştemâl hâresi - Şengül Destanı - Kese: Arabça aynı manada kisiden alınma. Elinde tosyanın hamam kesesi Tellak olmuş bizim ârif teresi Hazeliyât

İstanbul Ansiklopedisi Arşivi, Kadir Has Üniversitesi ve Salt iş birliğiyle erişime açılmıştır.