On sekizinci asır hattatlarındandır. Babası İbrahim Kocamustafapaşa çarşısında leblebiciydi. Tuhfei Hattatin müellifi Müstakimzade Süleyman Efendinin kaydettiği bir nükteir: Yek kulâhi dâştem ez leblebu kem şüd zimen Dediği yaşlarda iken sırf kendi hevesi ile Hocazade Seyyid Ahmed Efendiden sülüs ve nesih yazmayı öğrendi. Yine Sadeddin Efendinin nüktesidir: Kimse diş koyuramaz ona demir leblebudur diyerek yazı hocalığı ile geçinmeğe başladı. Bibl. : Müstakimzâde Tuhfei hattâtin.