HALÛK RECÂİ - Klasik türk musikisinin çağdaş şöhretlerinden,bestekâr ve ünlü kemençzeci ;keman başda,bütün diger sazları da iyi çalar ;1912 de Üsküdarda doğdu ,mâliye memurlarından Mehmed Tahsin Beyin oğludur,asıl adı Haldun,ve soy adı Menemencioğlu'dur,fakat şöhreti Halûk Recâi ismi ile yapmış ve her yerde öyle tanınmışdır. Musiki ile iştigaale yedi sekiz yaşlarında başlamışdır,önce keman çalmış,sonra kemençeye başlamış,o saz ile musiki âlemine atılmışdır.Yüksek Ticaret Mektebi mezunudur,uzun bir süre banka memurluğu yapmışdır.Önceleri Ankara Radyosunda çalışmışdır,hâlen İstanbul Radyosunun saz sanatcıları arasında bulunuyordu. 17-18 yaşlarında iken kulakları ânî olarak işitme kudretini kaybetmişdir,o ânı dehşetle hatırlar ;Münir Nureddinin riyâsetindeki bir konserde solo olarak kemençe çalıyormuş,salon birden sessizliğe gömülüş,çaldığı sazın sesini duymaz olmuş,fakat devam etmiş,parçayı bitirmiş,alkışlanmış,ve alkışlanırken de ellerin sesini duymamış,ve kimse karşılarındaki genc sanatçının uğradığı felâketin farkında olmamış.Kırk seneye yakındır ki mikrofon kullanır. Sanat hayatının dışında minyatür sazlar yaparak oyalanır,nâdide biblo koleksiyoncularının vitrinlerinde yer alacak çok güzel şeylerdir. “Şevkiserâb” adını verdiği bir fasıl ibdâ etmişdir ve o fasılda bir şarkı,bir...

HALÛK RECÂİ - Klasik türk musikisinin çağdaş şöhretlerinden,bestekâr ve ünlü kemençzeci ;keman başda,bütün diger sazları da iyi çalar ;1912 de Üsküdarda doğdu ,mâliye memurlarından Mehmed Tahsin Beyin oğludur,asıl adı Haldun,ve soy adı Menemencioğlu'dur,fakat şöhreti Halûk Recâi ismi ile yapmış ve her yerde öyle tanınmışdır. Musiki ile iştigaale yedi sekiz yaşlarında başlamışdır,önce keman çalmış,sonra kemençeye başlamış,o saz ile musiki âlemine atılmışdır.Yüksek Ticaret Mektebi mezunudur,uzun bir süre banka memurluğu yapmışdır.Önceleri Ankara Radyosunda çalışmışdır,hâlen İstanbul Radyosunun saz sanatcıları arasında bulunuyordu. 17-18 yaşlarında iken kulakları ânî olarak işitme kudretini kaybetmişdir,o ânı dehşetle hatırlar ;Münir Nureddinin riyâsetindeki bir konserde solo olarak kemençe çalıyormuş,salon birden sessizliğe gömülüş,çaldığı sazın sesini duymaz olmuş,fakat devam etmiş,parçayı bitirmiş,alkışlanmış,ve alkışlanırken de ellerin sesini duymamış,ve kimse karşılarındaki genc sanatçının uğradığı felâketin farkında olmamış.Kırk seneye yakındır ki mikrofon kullanır. Sanat hayatının dışında minyatür sazlar yaparak oyalanır,nâdide biblo koleksiyoncularının vitrinlerinde yer alacak çok güzel şeylerdir. “Şevkiserâb” adını verdiği bir fasıl ibdâ etmişdir ve o fasılda bir şarkı,bir peşrev ve bir sazsemâisi bestelemişdir.Biri evic biri de şehnazbuselik fasıllarında iki saz semâisi daha vardır,muhtelif makam fasıllarda elliye yakın da şarkı bestelemişdir.İlk bestelediği eser,nihâvend makaamında bir şarkıdır,güftesi Nedimindir : Gülzâra salın mevsimidir geşti güzârın Ver hükmünü ey servirevan köhne bahârın Güftesi de kendisinin en sevdiği şarkısı da şu şehnazbûselik şarkıdır: Bir zamanlar rengi çeşmânında buldum cenneti Hasretinle şimdi cânâ yâr edindim mihneti Lezzeti dünya mı kaldı dem bedem hâlim beter Dilharâbım gayri yokdur câna aslaa minnetim 11 Kasım 1972 de vefat etti. Bibl.: M.Rona,Elli Yıllık Türk Musikisi ;Hulki Ilgin,İşitmeden çalan sanatkâr(Hürriyet Gazetesi).