Ondokuzuncu asır başında yaşamış Anadolu Kazaskerliği pâyeli ulemadan; ilmi derin değildi, fakat liberal düşünceli, ilim ve maarif muhibbi bir zat idi; Cevdet Paşa “Mezhebi meşrebinden geniş, lâübali, dehrî denilse daha yakışık alır” diye bahseder. “Ortaköy Cemiyeti ilmiyesi” nin Şanizade Ataullah ve İsmail Ferruh Efendilerle üç büyük rüknünden biri olmuş, ta’lime kudreti yetmediğinden cemiyetin idare işleriyle uğraşmıştı. Vak’ai Hayriyeden sonra Bektaşiler aleyhinde şiddettli takibatın başladığı sırada, cemiyet âzasına da Bektaşilik isnad edilip sürgüne gönderilmiş, bu arada Abdülkadir Bey de Manisaya sürülmüştü. Halbuki devrin bu güzide münevverlerinin bektaşilikle hiç bir alâkaları yoktu; Melekpaşazade ise, bektaşiler hakkında görüşülmek üzere Sarayi Hümayun camiinde yapılan toplantıda bektaşiler aleyhinde o kadar şiddetli konuşmuştu ki sözleri, evliyaların kerametlerini inkâr derecesine varmıştı; Karacaahmedin kerametlerine dair söz söylenince de en kaba tâbirlerle red ve inkâr etmişti; bunun üzerine cehliyle maruf ulemadan Rahmi Bey, gözlerini gazab ile açarak: “Abdülkadir Bey!. Neylersin! Ehlûllaha ta’n olur mu?..” diye bağırmıştır. (B.: Ortaköy Cemiyeti ilmiyesi). Bibl. : Cevdet Tarihi, XII.