HALİL EFENDİ (İmam) – Onsekizinci Yüzyılın ilk yarısında yaşamış şâirlerden;doğum tarihi bilinmiyor,Kumkapuda Çadırcı Mescidinin müezzini Îsâ Halîfe adında bir zâtın oğlu idi.Bir doğuş kaabiliyet ve istidâdı ile pek genc yaşda şiir ve edebiyat ile uğraşmaya başlamış,hem o yönden hem de aşırı derecede güzelliği ile edebî mahfillerce tanınmış,sevilmişdi ve derviş meşreb ,hoş sohbet,bulunduğu meclislere ağırlık vermeyen bir kişi olarak tanınmışdı.Henüz onbeş yaşında iken seyahat arzulayarak İstanbuldan ayrılmış,Anadoluda ve İranda dolaşmış,Arabistana geçerek Hicaza gitmiş,bir hacı kaafilesine katılarak Hac farizasını da ifâ etmiş,dönüşde rum mahbubları dillere destan olmuş Sakız Adasına uğramış,ve orada,mensub olduğu tarikat kaydedilmemişdir,Şeyh İlyas adında kerâmetine inanılmış bir zâte derviş olub uzunca bir süre Sakızda kalmışdır ve ancak şeyhinin ölümünden sonra İstanbula dönmüşdür.Şiirlerinde “Bezmî” mahlasını kullanmışdır.İstanbulda bazı kibar konaklarında imamlık yapdığı için İmam Bezmî diye de anılmışdır,Onaltıncı Yüzyılda yaşamış ve yanı mahlası kullanmış diger bir şâir ile karıştırmamalıdır (B.:Bezmi ,cild 5, sayfa 2732). 1136 da(1723-1724) bir gece rüyâsında şeyhini görmüş ve Sakıza dâvet edilmişdir ve rüyâdaki dâvete uyarak Sakıza gitmiş,gittiğinin tezine hastalanarak ö...

HALİL EFENDİ (İmam) – Onsekizinci Yüzyılın ilk yarısında yaşamış şâirlerden;doğum tarihi bilinmiyor,Kumkapuda Çadırcı Mescidinin müezzini Îsâ Halîfe adında bir zâtın oğlu idi.Bir doğuş kaabiliyet ve istidâdı ile pek genc yaşda şiir ve edebiyat ile uğraşmaya başlamış,hem o yönden hem de aşırı derecede güzelliği ile edebî mahfillerce tanınmış,sevilmişdi ve derviş meşreb ,hoş sohbet,bulunduğu meclislere ağırlık vermeyen bir kişi olarak tanınmışdı.Henüz onbeş yaşında iken seyahat arzulayarak İstanbuldan ayrılmış,Anadoluda ve İranda dolaşmış,Arabistana geçerek Hicaza gitmiş,bir hacı kaafilesine katılarak Hac farizasını da ifâ etmiş,dönüşde rum mahbubları dillere destan olmuş Sakız Adasına uğramış,ve orada,mensub olduğu tarikat kaydedilmemişdir,Şeyh İlyas adında kerâmetine inanılmış bir zâte derviş olub uzunca bir süre Sakızda kalmışdır ve ancak şeyhinin ölümünden sonra İstanbula dönmüşdür.Şiirlerinde “Bezmî” mahlasını kullanmışdır.İstanbulda bazı kibar konaklarında imamlık yapdığı için İmam Bezmî diye de anılmışdır,Onaltıncı Yüzyılda yaşamış ve yanı mahlası kullanmış diger bir şâir ile karıştırmamalıdır (B.:Bezmi ,cild 5, sayfa 2732). 1136 da(1723-1724) bir gece rüyâsında şeyhini görmüş ve Sakıza dâvet edilmişdir ve rüyâdaki dâvete uyarak Sakıza gitmiş,gittiğinin tezine hastalanarak ölmüş,orada Şeyh İlyasın türbesi yanında denedilmişdir. Mirzazâde Sâlim Efendi meşhur Şuerâ Tezkiresini hazırlarken,aşağıdaki şiirlerini o tezkireye konulmak zere kendi eliyle vermişdi: İrişdir sâkiyâ peymânemi rindâne düşdükce Ayaklandır harâbât ehlini mestâne düşdükce Olur her berk bir keştii bahri âteşin emvâc O mâhın pertevi hüsnü güli handâne düşdükce Beni pâ bendi sevdâ eyledi zencirveş zülfü Müselsel halka halka gerdeni cânâne düşdükce Cemâli şâhidi hâli temâşâ eyle ey Bezmî O şûhun aksi rûyi sâgari rahşâna düşdükce * Düzîde nigâh ile bana âl itdin Hayretde koyub müşevvişül hâl itdin Takrir idemem hâli derûnu zîrâ Sen nazrei ulâda beni lâl itdin Bibl.: Sâlim Tezkiresi ;Faik Reşad,Eslâf.