Karşısındaki Hoşkadem camiine nisbetle halk ağzında Hoşkadem medresesi de denilir. Bir on sekizinci asır yapısıdır. Şehzadebaşı karakolu yanından Aksaraya inen Selimpaşa yokuşunun üzerindedir. Kapısınnı üzerindeki arapça manzum tarihi kitabesinin tarih beyti: Tilke dârün cârühâ ilmül cemil olup ebced hesabile Hicrî 1119 (1707) yılına karşılıktır. Bugün harap bir haldedir. Odalarının ahşap döşemeleri çökmüş, bir kısmının ise büsbütün sökülüp kaldırılmıştır. Birkaç odasile dershanesinde ve müderris odasında dar gelirli birkaç aile sığınmış bulunmaktadır; Bina esaslı bir tamir görebilecek durumdadır; bu takdirde, ev buhranı çeken büyük şehirde en az otuz aile sağlam ve temiz bir çatı altında yerleştirilmiş olur. Dokuz on yıl kadar evvel, Şehzade, Fatih ve Aksaray semtlerinin ayak takımı hovardaları arasında büyük bir şöhreti olan Şişman Bahriye de bir ara Abdülhalim medresesinde oturmuştu; seccadesi pencere önünde serili, bir ayak sesi işitti mi namaza dururdu; sokağa ancak camilerde vaâz dinlemek üzere çıkan ve hemen her gün kadınlı erkekli bazı akrabaları tarafından ziyaret edilip yoklanan âbide ve zâhide Bahriye teyzenin esrarı, bir gün, sabıkalı bir esrarkeşin metresile beraber onun odasında yakalanması üzerinde öğrenilmişti. Medrese teşkilâtında Şeyhülislâm Hayri Beyin devrin...

Karşısındaki Hoşkadem camiine nisbetle halk ağzında Hoşkadem medresesi de denilir. Bir on sekizinci asır yapısıdır. Şehzadebaşı karakolu yanından Aksaraya inen Selimpaşa yokuşunun üzerindedir. Kapısınnı üzerindeki arapça manzum tarihi kitabesinin tarih beyti: Tilke dârün cârühâ ilmül cemil olup ebced hesabile Hicrî 1119 (1707) yılına karşılıktır. Bugün harap bir haldedir. Odalarının ahşap döşemeleri çökmüş, bir kısmının ise büsbütün sökülüp kaldırılmıştır. Birkaç odasile dershanesinde ve müderris odasında dar gelirli birkaç aile sığınmış bulunmaktadır; Bina esaslı bir tamir görebilecek durumdadır; bu takdirde, ev buhranı çeken büyük şehirde en az otuz aile sağlam ve temiz bir çatı altında yerleştirilmiş olur. Dokuz on yıl kadar evvel, Şehzade, Fatih ve Aksaray semtlerinin ayak takımı hovardaları arasında büyük bir şöhreti olan Şişman Bahriye de bir ara Abdülhalim medresesinde oturmuştu; seccadesi pencere önünde serili, bir ayak sesi işitti mi namaza dururdu; sokağa ancak camilerde vaâz dinlemek üzere çıkan ve hemen her gün kadınlı erkekli bazı akrabaları tarafından ziyaret edilip yoklanan âbide ve zâhide Bahriye teyzenin esrarı, bir gün, sabıkalı bir esrarkeşin metresile beraber onun odasında yakalanması üzerinde öğrenilmişti. Medrese teşkilâtında Şeyhülislâm Hayri Beyin devrinde yapılan ıslahattan evvel, softaların çoğu askerlik kur’ası kaçağı okur yazmaz yobazlardı. Katrancılı Hafız Pomak Mustafa adında bir zat anlatır; on beş on altı yaşlarında bir genç iken Abdülhalim medresesinde talebe imiş, yazıya heves etmiş, bir hokka kalem takımı ile sülüs bir “Rabbiyesir” levhası almış, bir gün odasının kapısı önünde serdiği bir kilime oturup hem güneşleniyor, hem de yazı meşk ediyormuş, kendisini gören müderris efendi yanına hiddetinden köpük saçarak gelmiş, çocuğun elinden hokkayı, kalemi, kâğıdı kaptığı gibi dama fırlatmış: “Buraya böyle şeyler girmez!..” diye bağırmış. Galiba Pomak Mustafa da bu vak’a üzerine oradan Veznecilerde Kuyucu Murad Paşa medresesine kaçmış... Bibl. : REK, Gezi notu. Abdulhalim Medresesi (Resim: Nezih) Abdülhalim Medresesi (Kroki-plan: Ferzan Baydar) Abdülhalim Medresesi (Kesid resim: Ferzan Baydar)