Onyedinci asır başlarında yaşamış ulemadan; müverrih Hoca Sadeddin Efendinin dördüncü oğlu, 1575 (983) te doğdu; müderrisliklerde, kadılıklarda bulundu, 1604 (1013) te İstanbul kadısı, 1606 (1015) te de Anadolu Kazaskeri oldu; o sırada büyük kardeşi Esad Efendi de Rumeli Kazaskeri bulunuyordu; bu tesadüfe: Bu iki sadra geldi nakkad iki birader Mısraını tarih düşürdüler. İki yıl sonra ikisi birden azledildi, Rumeli sadrına Damad Efendi, Anadoluya Kethüda Mustafa Efendi tayin edildi, buna da şu sanatlı tarih tanzim edildi. Azli âzizin, nasbı dü nâdan, tarihi îşan, telvisi Divan Fakat Abdülâziz Efendi ayni yıl Ramazanında Rumeli Kazaskeri oldu; bu mevkie bir defa da, 1612 (1021) de tayin edildi; 1617 (1026) da Hacca gitti, 1617 (1027) de öldü, Eyyubda babasının türbesine defnedildi. Vekar ve heybet sahibi, “Mekârimi ahlâkta yegâne, mecmuu fezailde müferredi zemâne” bir zat imiş. Merasimde Kazaskerlerin Rumeli ve Anadolu Beylerbeyilerine takaddüm etmeleri kaidesi Abdülâziz Efendinin Rumeli Kazaskerliğinde konmuştu.