On altıncı asrın ikinci yarısında İstanbulun en namlı hattatlarından; aslı Kırımlı olduğundan ötürü Tatar lâkabı ile anılırdı. Şeyh Hamdullahın torunu hattat Derviş Mehmedin yetiştirmesidir; nesih, sülüs ve reyhanî yazılarda İkinci Selim ve Murad zamanının en kuvvetli sanatkârıdır. Hicrî 999 (1590 M.) yılında gördüğü bir rüyayı ölümüne işaret kabul etmiş, sur dışında Emir Buharî camii civarında ve Eyyub yolu üzerinde bir kabir hazırlatmış, taşını da kendisi yazarak altına iki tane dokuz koyduktan sonra: “Öbürünü de şakirtlerimizden biri yazsın!..” demiş, ve o yıl içinde ölmüştür. Müstakim Zade Saadettin Efendi “Hattatı Ziba Kırımî” terkibini ölümüne tarih düşürmüştür. Bibl. : Müstakimzâde, Tuhfei hattâtin.