Onsekizinci asır devlet adamlarından; doğum tarihi bilinmiyor, 1775 (H 1189) da yüz yaşını aşmış bir pir olarak öldü. Bütün ömrünce gayet halim ve selim, babayani tavırlı, herkese tatlı dille ve fevkalâde tevazu ile muamele eder, emin, mutemed bir zat olarak tanınmıştı. Ölümüne kadar kâh vekâlet kâh asalet ile divanı hümayunda nişancı olarak bulunmuş, haline uygun refah içinde yaşamıştı. Vak’anüvis, ölümünü kaydederken: “Bu çeşit insanlar ötedenberi ikbalin zirvesine çıkamazlarsa da bütün bütün de azlolunup ezilmezler, böylece yürek rahatlığı içinde ömür süregelirlir” yollu mütalâada bulunuyor. Bibl. : Cevdet Tarihi, I.