On yedinci asrın Türk müverrih ve şairlerinden, devlet adamı; Enderunu hümayun gılmanları arasından yetişmedir. Anadoluhisarlıdır; pek küçük yaşta saraya girmiş, 1650 de Hasodaya alınmış, Dördüncü Mehmedin ilk yıllarında kendi adına nisbetle anılan bir tarih yazmağa başlamış, sır kâtibi ve rikâbdar olmuş, 1669 da vezirlikle çırak edilerek nişancı tayin edilmiş ve bu vazifede on üç yıl kalarak İstanbuldaki sarayı, devrin irfan erbabının toplandığı bir yer olmuştu. Sohbeti temiz, zarif bir vezirdi, şiir ile uğraşır, yazdığı şeyleri meclisindeki münevver ahbablarına gösterip okumaktan zevk duyardı. 1682 de Basra valisi, 1688 de Kandiye muhafızı, 1691 de Sakız muhafızı olmuş ve bu adada ölmüştür. “Vekayiname” adını verdiği eserine Basra valiliği ile İstanbuldan ayrıldığı tarihe kadar devam etmiştir, ki Türkiye İmparatorluğu tarihinin orijinal kıymette kaynaklarından biridir. Bir gazelinden beyit : Ruhi dilcû da güzel, zülfi semenbû da güzel, Nîce tercih ideyim, o da güzel, bu da güzel.. Bibl. : Silâhdar tarihi, I; Sâlim, Tezkirei şuerâ: İnönü Ansiklopedisi.