MEHMED ( Tophâneli Eşkiyâ ) – Hırsız,haydud,hırsız yatağı,çalınmış eşyâ satıcısı ;1966 yılında bir otomobilden çalınmış pikapı satarken yakalanmış ve gazetecilere hayatını şöylece anlatmışdır : “1319 (hicrî ise M.1901-1902 ;rûmî ise M.1903-1904) doğumluyum ;10 yaşında idim bir kuş çaldım,10 gün hapis yattım,hapisde o on gün içinde başımdan öyle şeyler geçdi ki,hapisden çıkdığım gün beni mahpushâne kapusunda bekleyen içerdekilerin dışardaki ayakdaşları yakama yapışdılar,bırakmadılar,baba ocağına dönemedim,yıllarca onların pençesinde kaldım,hepsi ahlâksız ve çoğu hırsız,ben de uydum onlara.Aynalı güzel,yakışıklı oğlandım,çok çevikdim,inceydim ;düz duvara tırmanırdım.İki sefer daha yakalandım,birinde içeri 15 yaşında girdim,19 yaşında çıkdım ,Beni bu sefer Düzce taraflarına götürdüler,iki eşkiyâya sattılar,onlarla beraber silâhlı haydudluk yapdım,Eşkiyâ lakabını o zaman aldım ,iki yıl kaldım onların yanında,yakalandık ,bu sefer 8 seneye mahkûm oldum,21 yaşında girdim,29 yaşında çıkdım.Gencliğimin en tatlı zamanları hapisde geçdi,beni öyle kütülüklere alışdırdılar ki en hafifi esrar kullanma ;yaşım otuzu buldukdan sonradır ki yakamı o uygunsuzların pençesinden kurtarabildim.Ayak işleri,işportacılık yapdım,para kazandım,topladım,evlendim,dört çocuğum oldu,dört de torunum var.Bana mal ...

MEHMED ( Tophâneli Eşkiyâ ) – Hırsız,haydud,hırsız yatağı,çalınmış eşyâ satıcısı ;1966 yılında bir otomobilden çalınmış pikapı satarken yakalanmış ve gazetecilere hayatını şöylece anlatmışdır : “1319 (hicrî ise M.1901-1902 ;rûmî ise M.1903-1904) doğumluyum ;10 yaşında idim bir kuş çaldım,10 gün hapis yattım,hapisde o on gün içinde başımdan öyle şeyler geçdi ki,hapisden çıkdığım gün beni mahpushâne kapusunda bekleyen içerdekilerin dışardaki ayakdaşları yakama yapışdılar,bırakmadılar,baba ocağına dönemedim,yıllarca onların pençesinde kaldım,hepsi ahlâksız ve çoğu hırsız,ben de uydum onlara.Aynalı güzel,yakışıklı oğlandım,çok çevikdim,inceydim ;düz duvara tırmanırdım.İki sefer daha yakalandım,birinde içeri 15 yaşında girdim,19 yaşında çıkdım ,Beni bu sefer Düzce taraflarına götürdüler,iki eşkiyâya sattılar,onlarla beraber silâhlı haydudluk yapdım,Eşkiyâ lakabını o zaman aldım ,iki yıl kaldım onların yanında,yakalandık ,bu sefer 8 seneye mahkûm oldum,21 yaşında girdim,29 yaşında çıkdım.Gencliğimin en tatlı zamanları hapisde geçdi,beni öyle kütülüklere alışdırdılar ki en hafifi esrar kullanma ;yaşım otuzu buldukdan sonradır ki yakamı o uygunsuzların pençesinden kurtarabildim.Ayak işleri,işportacılık yapdım,para kazandım,topladım,evlendim,dört çocuğum oldu,dört de torunum var.Bana mal getirirler,ucuza alırım,azıcık bir zam yapar,hemen elden çıkarırım.Bana mal getirenler de hemen dâima çocuk hırsızlar,genc hırsızlardır.On yaşından otuz yaşına kadar başımdan geçenleri düşünür,onları kendi çocukluk ve gencliğime benzetir,onlara acır,onları severim,bildiğim için nerden buldun diye sormam,benden umduklarının çok fazlasını verir ve ne getirirlerse satın alırım.Hırsızlık devâsı olmayan korkunç hastalıkdır.Şimdi artık kendim çalmıyorum ama hırsızlardan mal alıyorum.Yakalandım,tek mâzeretim,hırsız çocuklara ve genclere karşı olan sevgimdir,merhametimdir.Onlara nasihat geçmez,ben nasihat dinledim mi ;getirdiklerini almasam,başkaları alacak ve sevdiğim o zavallılara verdiğimin belki yarısını bile vermeyecekler; bana artık çalmıyorsun,bu işe de tövbe et diyorlar,etmişim ne olacak,yaş altmış beş,su destisi bir gün su yolunda kırılacak..”. Eşkiyâ Mehmedin hayatı,usta bir kalem elinde roman konusudur,bütün acı çıplaklığı ile yazılarak. Bibl.: Günün gazeteleri,ekim 1966.