MEHMED ( Sivri ) – Meşrutiyetin ilk yıllarında Merdivenköyü yangın tulumbası uşaklarından bir tulumbacı ; köyün yabancısı idi,aslı Rumelinden olup o sandığın son reisi Kemal Reis şöyle anlatıyor : “Tüy gibi incecik bir gencdi ;fevkalâde şen,şakrak,gaayet güzel darbuka çalar,zilli maşa çalar,köçeklere parmak ısırtacak kadar güzel çifte telli oynardı,yorulmak bilmezdi,yangın dönüşlerinde koğunda saatlerce göbek atardı.Irzına,edebine sağlam,koşarlı ayakları ile tulumbacılığı da üstündü ;ve güzel delikanlıydı.Göztepe ve Erenköy o zamanlar paşa köşkleriyle dolu,her köşkde beslemeler,halayıklar, delikanlı canlısı kızlar,Sivri Mehmede sık sık aşk nâmeleri gelirdi,fakat onları yalnız bana gösterir,sonra yırtar yahud yakar yok ederdi.Bir gün uşakları topladım,Kadıköyünde bir fografhâneye götürdüm,orada soyunduk,tulumbacı kıyâfeti ile toplu bir resim çekdirdik,aradan zaman geçdi,bir gün fotografcıya çarşıda rastladım : - Reis..senin sâyende o resimden çok para kazandım..elli kadar resim sattım,alanlar da hep kadınlar..resmi bir kadın câmekânda görmüş,ağızdan ağıza yayılmış, daha kapudan girerken “Resimci..sende Sivri Mehmedin resmi varmış,bir tâne de ben alacağım..” diyorlar..dedi. “Bana resmi göstererek : - Sivri Mehmed dedikleri şu delikanlı mıdır ?..diye sormuşdu..”. Sivri Mehmedin yakı...

MEHMED ( Sivri ) – Meşrutiyetin ilk yıllarında Merdivenköyü yangın tulumbası uşaklarından bir tulumbacı ; köyün yabancısı idi,aslı Rumelinden olup o sandığın son reisi Kemal Reis şöyle anlatıyor : “Tüy gibi incecik bir gencdi ;fevkalâde şen,şakrak,gaayet güzel darbuka çalar,zilli maşa çalar,köçeklere parmak ısırtacak kadar güzel çifte telli oynardı,yorulmak bilmezdi,yangın dönüşlerinde koğunda saatlerce göbek atardı.Irzına,edebine sağlam,koşarlı ayakları ile tulumbacılığı da üstündü ;ve güzel delikanlıydı.Göztepe ve Erenköy o zamanlar paşa köşkleriyle dolu,her köşkde beslemeler,halayıklar, delikanlı canlısı kızlar,Sivri Mehmede sık sık aşk nâmeleri gelirdi,fakat onları yalnız bana gösterir,sonra yırtar yahud yakar yok ederdi.Bir gün uşakları topladım,Kadıköyünde bir fografhâneye götürdüm,orada soyunduk,tulumbacı kıyâfeti ile toplu bir resim çekdirdik,aradan zaman geçdi,bir gün fotografcıya çarşıda rastladım : - Reis..senin sâyende o resimden çok para kazandım..elli kadar resim sattım,alanlar da hep kadınlar..resmi bir kadın câmekânda görmüş,ağızdan ağıza yayılmış, daha kapudan girerken “Resimci..sende Sivri Mehmedin resmi varmış,bir tâne de ben alacağım..” diyorlar..dedi. “Bana resmi göstererek : - Sivri Mehmed dedikleri şu delikanlı mıdır ?..diye sormuşdu..”. Sivri Mehmedin yakın arkadaşlarından Merdivenköylü kiymetli hak şâiri Bitli Tevfikin de (B.: Karkan,Tevfik,cild ,sayfa ) onun şânında ve kendine has tarzda bir türküsü vardır : Sivri Mahmedimin oyunu aman Aman aman oyunu Selviler kıskanır boyunu aman Aman selvi boyunu Yürür yürür durur vurur topuğu Vur Mehmedim topuğu Çifte tellide gör sen o kopuğu Gör Mehmedim kopuğu Su dökemez beyler ayaklarına Yalın ayaklarına Dalar semenderim konaklarına Yanar konaklarına Nemrud Ateşinin pervânesidir Pervânesi hey Nice paşa kızı dîvânesidir Dîvânesi hey